Stefan Baretzki

zbrodniarz hitlerowski

Stefan Baretzki (także Stephan Baretzki) (ur. 24 marca 1919, zm. 21 czerwca 1988) – zbrodniarz hitlerowski, członek załogi niemieckiego obozu koncentracyjnegoAuschwitz-Birkenau oraz SS-Rottenführer.

Stefan Baretzki
Ilustracja
Stefan Baretzki (1944)
SS-Rottenführer SS-Rottenführer
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1919
Czerniowce

Data i miejsce śmierci

21 czerwca 1988
Bad Nauheim

Przebieg służby
Lata służby

1942–1945

Formacja

Schutzstaffel

Stanowiska

członek załogi Auschwitz-Birkenau

Życiorys edytuj

Osobny artykuł: Personel Auschwitz-Birkenau.

Urodzony w Czerniowcach w (rumuńskiej Besarabii). Z zawodu był maszynistą[1]. W ramach porozumienia zawartego pomiędzy ZSRR a III Rzeszą został jako volksdeutsch[2] przesiedlony do III Rzeszy do Wrocławia w ramach akcji przesiedleńczej Heim ins Reich. Jesienią 1942 roku został powołany do Waffen-SS w Oświęcimiu i przydzielony do obozu Auschwitz-Birkenau, gdzie początkowo pełnił funkcję posłańca, a następnie awansował na Blockführera (szefa bloku więźniarskiego). Pełnił tę funkcję w męskim obozie w Brzezince (Auschwitz II-Birkenau).

Baretzki zasłynął jako jeden z najbardziej okrutnych członków personelu SS w Oświęcimiu. Jego działalność nie ograniczała się do nadzorowania podległych mu więźniów. Bardzo aktywnie uczestniczył w eksterminacji Żydów w komorach gazowych Birkenau. Brał udział w rozładowywaniu transportów na rampie, a następnie nadzorował wprowadzanie ofiar do komór gazowych, wykazując się przy tym gorliwością i okrucieństwem. Niezależnie od tego był prawdziwym postrachem więźniów, których najczęściej katował kijem (nierzadko na śmierć), z którym nigdy się nie rozstawał. Urządzał makabryczne zabawy, których ofiarami padali więźniowie (rozkazał polskiemu więźniowi walczyć z rosyjskim, a gdy Polak odmówił, Baretzki zatłukł go kijem na śmierć).

Po wojnie edytuj

6 maja 1945 znalazł się w alianckiej niewoli, ale zwolniono go z niej już w sierpniu tego roku. Następnie pracował w Plaidt w RFN jako robotnik w składzie węgla, aż do aresztowania w kwietniu 1960. W akcie oskarżenia prokuratura zachodnioniemiecka zawarła opis niezliczonych zbrodni Baretzkiego (m.in. zamordowanie kijem matki nowo narodzonego dziecka, a następnie kopanie niemowlaka niczym piłki). W drugim procesie oświęcimskim sąd we Frankfurcie nad Menem skazał go 19 sierpnia 1965 na dożywocie plus dodatkowe 8 lat pozbawienia wolności. W 1988 popełnił samobójstwo podczas przebywania w szpitalu w Bad Nauheim, do którego czasowo został skierowany z więzienia w związku z ciężką chorobą.

Przypisy edytuj

  1. Truth About Camps | W. imię prawdy historycznej, BARETZKI [online], Truth About Camps | W imię prawdy historycznej [dostęp 2021-08-01] (pol.).
  2. „Oświęcim w oczach SS”, KAW, Katowice 1985, ISBN 83-03-01024-7, s. 262.

Bibliografia edytuj