Stefan Bernas
Stefan Bernas (ur. 27 marca 1919 w Drzewicy, zm. 4 sierpnia 1983 w Warszawie) – polski elektroenergetyk, profesor Politechniki Warszawskiej.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 marca 1919 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 sierpnia 1983 |
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: elektroenergetyka | |
| Alma Mater | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
| |
W 1938 rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, których kontynuację przerwał wybuch II wojny światowej. We wrześniu 1939 przeniósł się z Warszawy do Skarżyska-Kamiennej, dwa miesiące później przystąpił do konspiracyjnej organizacji „Orzeł Biały”. W kwietniu groźba aresztowania zmusiła Stefana Bernasa do powrotu do Warszawy, gdzie wstąpił w szeregi Związku Walki Zbrojnej (ps. Brat). Uczestniczył konspiracyjnej Szkole Podchorążych, którą ukończył w 1943. Wkrótce dołączył do zgrupowania walczącego pod dowództwem majora Jana Piwnika „Ponurego” w Górach Świętokrzyskich. W 1944 powrócił do Warszawy, walczył w powstaniu w szeregach VII batalionu Armii Krajowej „Obroża”, był zastępcą dowódcy 1745 plutonu 10 kompanii „Kordian”. Po 1945 ukończył przerwane studia, jako elektroenergetyk osiągnął tytuł profesora doktora habilitowanego. W 1970 był organizatorem Instytutu Elektroenergetyki, w latach 1973-1977 piastował stanowisko dyrektora tej instytucji. Był autorem wielu publikacji naukowych i podręczników, uczestniczył w komitetach naukowych opiniujących wydawnictwa związane z elektryką i elektroenergetyką. W uznaniu zasług na polu rozwoju polskiej nauki Stefan Bernas został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.