Stefan Julian Filipkowski
Stefan Julian Filipkowski (ur. 26 grudnia 1873 w Obrytkach – zm. 27 marca 1948 w Warszawie) - inżynier, działacz społeczny i polityczny
Życiorys edytuj
Syn Stanisława (1843-1900), ziemianina i powstańca styczniowego i Julii z Piotrowskich.Ukończył Wyższą Szkołę Chemiczną w Miluzie jako inżynier kolorysta.[1] Przez krótki czas pracował w jednej z przędzalni w Łodzi. Dyrektor w fabryce przędzalniczej braci Leontiewów w Piotrogrodzie. Związany z PPS, działacz i prezes (1914) Klubu Robotniczego „Promień” (1908-1918). Był także działaczem Towarzystwa Popierania Polskiego Teatru Ludowego. Po wybuchu I wojny światowej działacz i członek kierownictwa Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny (1914-1918)[2] Po rewolucji lutowej działacz Polskiego Komitetu Demokratycznego w Petersburgu (1917-1918).[3] W niepodległej Polsce dyrektor Wykańczalni w F-mie Steiner w Łodzi.[4]
Ożeniony ze Stefanią Heleną (1875 z Bystrzyńskich, mieli dzieci: syna Stefana, córki Jadwigę (1902-1985) późniejszą Szemplińską i Zdzisławę (1903-1999). Zmarł 27 marca 1948 w Warszawie, pochowany na Starych Powązkach (kwatera 24, rząd 6, miejsce 22)[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Roman Hauk, Kadra inżynieryjno-techniczna - jej osiągnięcia w łódzkim farbiarstwie i wykończalnictwie w latach 1918-1939, w: Inżynierowie polscy w XIX i XX wieku, t. 3, s. 236
- ↑ Dariusz Tarasiuk, Polskie Towarzystwo Pomocy Ofiarom Wojny, Portal Polski Petersburg [dostęp 2019-06-13]
- ↑ Dariusz Tarasiuk, Polski Komitet Demokratyczny w Piotrogrodzie / Польский демократический комитет в Петрогрaде Portal Polski Petersburg [dostęp 13 czerwca 2019]
- ↑ Roman Hauk, Kadra inżynieryjno-techniczna - jej osiągnięcia w łódzkim farbiarstwie i wykończalnictwie ..., s. 230
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW FILIPKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-04].