Stefan Koszarski
Stefan Feliks Koszarski (ur. 1769 w Jaromirce Wielkiej, zm. 24 listopada 1824 w Złotej) – polski żołnierz i generał.
generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Jednostki |
Legiony Polskie we Włoszech, Legia Naddunajska, 1 Pułk Piechoty |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Wąż | |
Ojciec |
Łukasz Koszarski |
---|---|
Matka |
Anna Tarłówna |
Życiorys edytuj
Urodził się w Jaromirce Wielkiej w 1794 roku. Jego rodzicami byli Stefan Feliks Koszarski i Anna Tarłówna. Miał trzech braci: Adama, Franciszka i Kazimierza. W latach 1793–1794 był uczestnikiem insurekcji kościuszkowskiej; walczył między innymi pod Szczekocinami. Po III rozbiorze Polski wraz z bratem Adamem udał się do Włoch i wstąpił do Legionów Polskich. Wstąpił również do Legii Naddunajskiej. Walczył między innymi pod Civitą Castellaną i Hohenlinden. W 1807 roku został przepisany do 2 Pułku Piechoty z awansem na stopień podpułkownika. Koszarski nie stronił od pojedynków, po jednym z nich został aresztowany i zdegradowany do stopnia majora. 1 czerwca 1810 roku Fryderyk August uwolnił Koszarskiego z więzienia. 21 października 1812 roku został mianowany na pułkownika i dowódcę 1 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, brał udział między innymi w bitwie nad Berezyną. 20 stycznia 1815 roku został dowódcą 2 Pułku Piechoty Liniowej, służył w nim aż do 1817 roku, czyli zakończenia swojej służby wojskowej. Tuż przed zakończeniem służby został awansowany do stopnia generała brygady. Po zakończeniu swojej służby wojskowej osiadł w Złotej, mieszkał tam ze sługą (dawnym żołnierzem) i psem. Zmarł 24 listopada 1824 roku. Pochowany został pod kościołem w Samborcu lub na cmentarzu w Samborcu (są różne wersje dotyczące pochówku Koszarskiego). Został odznaczony między innymi orderem Virtuti Militari i Orderem Świętej Anny II klasy (tym drugim 16 października 1816 roku).
Upamiętnienie edytuj
Bibliografia edytuj
- Andrzej Cebula , Znani i nieznani. Generał Stefan Koszarski 1769-1824, „Samborzec na linii czasu – Tygodnik Nadwiślański”, 22 kwietnia 2021, s. 24 .