Stefano Bernardi
Stefano Bernardi, zwany Moretto[1] (ur. około 1575[1]–1585[2] w Weronie[1][2], zm. ok. 1636[1] przypuszczalnie w Salzburgu[2]) – włoski kompozytor i teoretyk, ksiądz katolicki[1].
Pseudonim |
Moretto |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Życiorys edytuj
Uczeń Ippolito Baccusiego[1]. Posiadał tytuł doktora obojga praw, który przypuszczalnie uzyskał na Uniwersytecie w Salzburgu[1]. W 1603 roku został członkiem Accademia Filarmonica w Weronie[1]. Od 1607 roku był kapelmistrzem przy kościele Santa Maria ai Monti w Rzymie, a następnie od 1611 do 1622 roku przy werońskiej katedrze[1]. W latach 1622–1624 pozostawał w służbie biskupa wrocławskiego Karola Habsburga[1][2]. Po jego śmierci przeniósł się na dwór biskupa Salzburga Parisa von Lodron[1].
Twórczość edytuj
Uprawiał zróżnicowaną twórczość, pisał msze, motety, psalmy, madrygały i utwory instrumentalne[1]. Jest autorem Te Deum na 12 chórów, skomponowanego dla katedry św. Ruperta w Salzburgu[2]. W swoich kompozycjach Bernardi operował zarówno dawniejszą techniką polifoniczną, jak i nowszą techniką koncertującą (m.in. w Concerti academici, 1616 i Salmi concertati, 1637)[2]. Jest autorem podręcznika Porta musicale per la quale il principiante con facile brevità all’ acquisto delle perfette regole del contrapunto vien introdotto (wyd. Werona 1615)[1].
Przypisy edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Stefano Bernardi – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- ISNI: 0000000081490558
- VIAF: 305406047
- LCCN: n84098319
- GND: 102202028
- BnF: 13891417w
- SUDOC: 083004424
- SBN: CFIV045896
- NKC: jn20040106017
- BNE: XX1767878
- NTA: 14020878X
- BIBSYS: 1007815
- PLWABN: 9810699508805606
- NUKAT: n2012144714
- J9U: 987007277926005171
- NSK: 000578271
- LIH: LNB:JGK;=vN
- RISM: people/30000313
- WorldCat: lccn-n84098319