Sthulaśarira
Sthulaśarira (trl. sthūlaśarIra „ciało fizyczne”) – powłoka istoty ludzkiej, zbudowana z materii fizycznej pięciu żywiołów[1]
Jest nietrwałe, jego życie trwa tylko jedno wcielenie, dopóki przebywa w nim jaźń. Odpowiada mu stan świadomości na jawie. Posiada zdolności percepcji zmysłowej poprzez narządy zmysłów dźńanendrija i działań poprzez narządy karmendrija, należące do sukszmaśarira.
Ajurweda edytuj
Zgodnie z ajurwedą, wymienia się (Adi Śankara[2], Swami Muktananda Paramahansa[3]) następujące siedem składników (dhatu) ciała fizycznego:
- płyn limfatyczny
- krew
- mięso
- tłuszcz
- kości
- szpik
- płyn nasienny
Gorakszanath edytuj
Andrzej Wierciński w komentarzu[4] do poematu „Gorakszawidźaja” z tantrycznej tradycji nathów, wskazuje następujące siedem substancji cielesnych, określając je zbiorczym terminem siedem ciał – saptasarira:
- mleko (lub skóra)
- krew
- mięśnie
- tłuszcz
- kości
- szpik
- nasienie
Przypisy edytuj
- ↑ Swami Shuddhananda Brahmachari: Baba Lokenath. Życie i nauki himalajskiego jogina.. Anna Rucińska (tłum.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Miniatura, 2007, s. 128, 202. ISBN 978-83-7081-863-0.
- ↑ Anna Rucińska: Hymny Siankary. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Miniatura, 2006, s. 128. ISBN 83-7081-710-6.
- ↑ Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład wydawniczy >>NOMOS<<, 1999, s. 145–146. ISBN 83-85527-92-3.
- ↑ Dodatek IV. „Goraksavijaya – Zwycięstwo Gorokho” – Przypis nr 74. W: Andrzej Wierciński: Magia i religia. Szkice z antropologii religii. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>NOMOS<<, 2000, s. 294. ISBN 83-85527-19-2.