Stilbit

Stilbit (Desmin) – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Jest minerałem pospolitym.

Stilbit

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	uwodniony glinokrzemian wapnia Ca[Al2Si7O18] x 7 H2O
Twardość w skali Mohsa	3,5-4
Przełam	nierówny
Łupliwość	dobra i bardzo dobra, niewyraźna – dwukierunkowa
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość minerału	2,1-2,2 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	biała, żółtawa, czerwona, brunatna
Rysa	biała
Połysk	szklisty, diamentowy, na powierzchniach łupliwości - perłowy

Nazwa pochodzi od gr. stilbe = połysk; nazwa desmin od gr. desme = wiązka (snop) i nawiązuje do snopowych skupień tego minerału.

Właściwości

Tworzy skupienia zbite, ziarniste, blaszkowe, kuliste, groniaste, promieniste, snopkowe. Prawidłowo wykształcone kryształy są spotykane w druzach. Często tworzą zbliźniaczenia (kryształy przyjmują pseudorombową postać). Spotykane są też bliźniaki krzyżowe. Jest kruchy i przezroczysty.

Występowanie

Powstaje podczas procesów aktywności wulkanicznej. Najczęściej występuje w pustkach skał bazaltowych. W szczelinach łupków krystalicznych występuje razem z kwarcem, epidotem, adularem.

Miejsca występowania: Indie, Australia, Wielka Brytania, Kanada, USA, Brazylia, Włochy, Szwajcaria.

W Polsce – pospolity w próżniach granitów strzegomskich i strzelińskich, w melafirach, gnejsach hornfelsowych okolic Niemczy, łupkach krystalicznych Ciechanowic i okolic Jeleniej Góry. Spotykany w żyłach hydrotermalnych przecinających granity.

Zastosowanie

• ma znaczenie naukowe – określanie warunków przeobrażeń skał
• atrakcyjny kamień kolekcjonerski

Bibliografia

• O. Medenbach, C. Sussieck: Fornefeld -Minerały, „Świat Książki” 1996 r.
• W. Heflik, L. Natkaniec–Nowak: Minerały Polski, Wyd. „Antykwa” 1998 r.
• W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.
• J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały, Wyd. Multico 1997 r.

Linki zewnętrzne

• (ang.) Artykuły na portalu WebMineral: Stilbit-(Ca), Stilbit-(Na)