Streptozotocyna
związek chemiczny
Streptozotocyna (ATC: L 01 AD 04) – organiczny związek chemiczny, antybiotyk o działaniu cytostatycznym uzyskiwany ze szczepu Streptomyces griseus. Jest inhibitorem replikacji DNA wykazującym szczególne powinowactwo do DNA komórek β trzustki. Łącząc się z matrycą DNA degraduje ją.
| |||||||||
| |||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||
| Wzór sumaryczny |
C8H15N3O7 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
265,22 g/mol | ||||||||
| Identyfikacja | |||||||||
| Numer CAS | |||||||||
| PubChem | |||||||||
| DrugBank | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||
Zastosowanie:
- ze względu na swoje działanie nie jest stosowany jako antybiotyk
- eksperymentalne wywoływanie cukrzycy u zwierząt (cukrzyca streptozotocynowa)
- leczenie nowotworu wywodzącego się z komórek β trzustki – insulinoma – i niektórych innych nowotworów złośliwych. Działaniem ubocznym są nudności i wymioty (jest zaliczona do cytostatyków o dużym ryzyku wywołania wymiotów)[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Streptozocin, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00428 [dostęp 2020-03-22] (ang.).
- ↑ Zapobieganie wymiotom po chemio- i radioterapii. Zalecenia American Society of Clinical Oncology. Medycyna Praktyczna, 2000 (aktualizacja 2002). [dostęp 2014-01-29].
