Stychometria

Stychometria – numerowanie wierszy w danym tekście, połączone z umieszczaniem na marginesach cyfr, oznaczających kolejne wersy lub w przypadku prozy linijki druku.

Starożytni Grecy oraz Rzymianie mieli zwyczaj mierzyć długość swoich dzieł literackich liczbą linii. Przede wszystkim dzieła poetyckie miały numerowane i liczone wersety. W dziełach Homera linia zawierała około 36 liter i 16 sylab. Tak odmierzone linie nazywane były στιχοι, albo επη.

Z rękopisów Nowego Testamentu Codex Coislinianus (VI) stosuje stychometrię. Kodeks z Clermont ma zamieszczony na końcu tzw. Catalogus Claromontanus, starszy niż kodeks, w którym wszystkie księgi Nowego Testamentu są wyliczone z podaniem liczby ich στιχοι.

Bibliografia

• James Rendel Harris, Stichometry (London 1893).
• Adam Pawłowski: Prolegomena to the History of Corpus and Quantitative Linguistics. Greek Antiquity. In: Glottotheory 1, 2008, S. 48–54. (Colometry, Stichometry)
• Gero von Wilpert: Sachwörterbuch der Literatur. 8., verbesserte und erweiterte Auflage. Kröner, Stuttgart 2001. ISBN 3-520-23108-5