Styl Ludwika XIV

Styl Ludwika XIV, nazywany również francuskim barokiem – styl w sztuce związany z panowaniem króla francuskiego Ludwika XIV zwanego „Królem Słońce”. Przejawiał się głównie w architekturze pałacowej, sztuce ogrodowej, dekoracji wnętrz i rzemiośle artystycznym (meblarstwo, ceramika).

Okres trwania edytuj

Jest krótszy niż panowanie Ludwika XIV; trwa od 1661 r. do około 1710 r.

Ówczesna sytuacja polityczno-historyczna edytuj

Sztuka jest wtedy podporządkowana podnoszeniu prestiżu królestwa, najlepiej widać to w architekturze Paryża i Wersalu. Sztuka dworu nadaje również ton prowincji.

Odmiany stylu edytuj

Pod zarządem Colberta osiągnięto jedność stylu poprzez nałożenie określonych wymagań na artystów. Formy są przesadnie rozbudowane, reprezentacyjne i bogate. Aż do detalu włącznie podporządkowane są jednej myśli, z mocno zaznaczonym rytmem. Stosowane są porządki antyczne, często w kolosalnej skali.
- Głównym dekoratorem wnętrz jest Charles Le Brun.
Po 1690 r., ze względu na zubożenie kraju wywołane prowadzeniem przez króla licznych wojen, styl staje się mniej przesadny, a bardziej przejrzysty i lżejszy.
- Miejsce Le Bruna zajmuje Jean Bérain.

Charakterystyka edytuj

Za panowania Ludwika XIV wpływ architektury na meble przemija, ustępując niezależnej oryginalnej czystości formy. Za sprawą A.C. Boulle’a rozwija się technika zdobienia płaszczyzn – marketeria. Na narożach mebli zdobionych marketerią pojawiają się okucia z brązu, złocone i cyzelowane.

Meble z drewna pełnego są bogato rzeźbione, także złocone płatkami złota.

Formy konstrukcyjne
- w meblach skrzyniowych
- w meblach szkieletowych
Zagadnienia technologiczne
- narzędzia
- materiały

Rodzaje mebli edytuj

Meble skrzyniowe:
- komoda;
- szafa;
- biblioteka.
Meble szkieletowe:
- stół – wsparty na nogach typu en gaine (o przekroju kwadratowym, zbieżne ku dołowi, z pogrążoną ornamentyką) lub en console (wygięte w kształcie litery S) związanych jedną łączyną we kształci X;
- konsola – stół przyścienny wsparty na dwóch nogach konsolowych;
- biurko płaskie – często na ośmiu nogach;
- fotel prosty i tzw. confessional;
- liczne taborety zwykłe i składane;
- łoża podobne do łóżek okresu Ludwika XIII;
- łóżko à la duchesse do odpoczynku – forma szezlongu z poręczą.