Suchorze
Suchorze (kaszb. Sëchòrzé, niem. Zuckers) – osada w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Trzebielino, przy skrzyżowaniu drogi krajowej nr 21 (Ustka–Miastko) z drogą wojewódzką nr 209. Miejscowość jest siedzibą sołectwa Suchorze w którego skład wchodzą również Moczydło, Uliszkowice i Zielin Górny.
| osada | |
 Kościół parafialny pw. św. Jana Bosko | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2008) |
664 |
| Strefa numeracyjna |
59 |
| Kod pocztowy |
77-233[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GBY |
| SIMC |
0751887 |
Położenie na mapie gminy Trzebielino  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bytowskiego  | |
 54°16′38″N 17°06′15″E/54,277222 17,104167[1]
| |
Historia edytuj
Suchorze należało do rodu Massowów. Kolonizacja ziem należących do tego rodu rozpoczęła się w XIII-XIV wieku[3]. Na początku XVII wieku tereny Pojezierza Bytowskiego były niepokojone przez wojska szwedzkie. Z powodu rabunków i kontrybucji miejscowi chłopi uciekali do lasów, a wsie pustoszały. Pastor z Cetynia opisywał ją wówczas w taki sposób: „Mieszka w niej 10 chłopów, z czego 6 gospodarstw jest pustych, ani stajni ani domów. Role i pola należące do wsi porosłe są częściowo lasem, a niektóre grunta piaskiem zaniosło”[4]. Rozwój wsi nastąpił pod koniec XIX wieku gdy wybudowano obie szosy i zintensyfikowany został ruch drogowy. Niegdyś Suchorze słynęło z karczmy-zajazdu, chętnie odwiedzanego przez przejeżdżających tędy miastczan i bytowian[5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Zabytki edytuj
Przyroda edytuj
Miejscowość obfituje w pomniki przyrody. Rośną tu: lipa drobnolistna, jesion wyniosły oraz dęby szypułkowe[8].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 133152
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1234 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Z. Boras: W okresie rozbicia feudalnego i pod rządami ostatnich Gryfitów. Poznań: 1971, s. 52–53, seria: Dzieje Ziemi Miasteckiej.
- ↑ J. Sylwestrzak: Pojezierze Bytowskie Monografia geograficzno- ekonomiczna. Gdańsk: Gdańskie Towarzystwo Naukowe, s. 125.
- ↑ Wieści Trzebielińskie. [dostęp 2015-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-22)].
- ↑ Polska Niezwykła- Suchorze.
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 268, ISBN 978-83-7495-133-3.
- ↑ Bogactwo kulturowe i przyrodnicze wsi pomorskiej. Gdańsk: Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego, s. 47.