Supermarine Seafire
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Supermarine Seafire (oficjalna nazwa Sea Spitfire) – morska wersja brytyjskiego myśliwca Supermarine Spitfire, samoloty te były użytkowane przez Royal Navy pod koniec II wojny światowej. Samoloty miały pewne usprawnienia i były lżejsze od Spitfire`ów. Haki hamujące, które są niezbędne przy lądowaniach na lotniskowcach, składane skrzydła i inny silnik zostały "dołączone" do pierwotnego szablonu samolotu Spitfire.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
myśliwski samolot pokładowy |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 x Rolls-Royce Merlin 55M |
| Moc |
1 585 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,2 m |
| Długość |
9,15 m |
| Wysokość |
3,4 m |
| Powierzchnia nośna |
22,5 m² |
| Masa | |
| Własna |
2 450 kg |
| Startowa |
3 220 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
566 km/h |
| Prędkość przelotowa |
350 km/h |
| Pułap |
10 300 m |
| Zasięg |
750 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Wielka Brytania Francja Kanada Irlandia | |
| Rzuty | |
| |
Pierwsze Seafire były samolotami Spitfire z dołączonymi hakami, co – jak później się okazało – nie było dobrym rozwiązaniem.
Samoloty te odegrały znaczną rolę w bitwach na Pacyfiku. Royal Navy posługiwała się nimi aby wspomóc lotnictwo amerykańskie. Jednak początkowe treningi na samolotach Spitfire z załączonymi hakami nie były łatwe. Podejścia lądowań były ciężkie, widoczność słaba, haki hamujące miały tendencje odskakiwania od powierzchni lotniskowca do schowka, uszkadzając przy tym szkielet samolotu. Lecz najgorsze było to, że koła nie wytrzymywały twardej powierzchni lotniskowców i po prostu się roztrzaskiwały.
Seafire miały nietypowy rodzaj składania skrzydeł. Jednak już w modelu XV wydanym w maju 1945 roku skrzydła składały się normalnie.
Linki zewnętrzne edytuj
- Supermarine Seafire na stronie Fleet Air Arm Archive. fleetairarmarchive.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-05)]. (ang.)