Skunksowiec patagoński

gatunek drapieżnego ssaka
(Przekierowano z Surillo patagoński)

Skunksowiec patagoński[4], surillo patagoński, skunks patagoński[5] (Conepatus humboldtii) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny skunksowatych.

Skunksowiec patagoński
Conepatus humboldtii[1]
J.E. Gray, 1837[2]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

skunksowate

Rodzaj

skunksowiec

Gatunek

skunksowiec patagoński

Podgatunki
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Systematyka edytuj

Rewizja taksonomiczna w oparciu o analizy morfologiczne, molekularne i kolor sierści przeprowadzona w 2013 roku, wykazała, że Conepatus chinga i C. humboldtii są konspecyficzne, a ponieważ C. chinga został opisany jako pierwszy, to ta nazwa powinna być ważną nazwą tego gatunku[6].

Występowanie i biotop edytuj

Skunksowiec patagoński występuje w południowej Argentynie i przyległej do niej części Chile[3][7]. Zamieszkują trawiaste i zakrzewione tereny skalistych wychodni do wysokości 200-700 m n.p.m. Spotykane również w pobliżu siedlisk ludzkich (domy, budynki)[8].

Charakterystyka edytuj

Podstawowe dane (samce większe od samic)
Długość ciała 50-60 cm
Długość ogona 15-18 cm
Masa ciała 1,1-4,5 kg
Dojrzałość płciowa 10-11 miesięcy
Ciąża 9 tygodni
Liczba młodych
w miocie
3-7

Wygląd edytuj

Średniej wielkości ssak. Nogi są stosunkowo krótkie i grube. Łapy uzbrojone w długie pazury, służące do kopania w ziemi. Długi pysk o krótkich, zaokrąglonych uszach i nagim nosie. Sierść koloru czarnego. Po bokach ciała biegną białe paski, które łączą się ze sobą na czole. Gruby, puszysty ogon[9][8]. Posiada gruczoł zapachowy, wydzielający cuchnącą ciecz. Samica posiada 3 pary sutek.

Tryb życia edytuj

Prowadzi samotniczy i głównie nocny tryb życia. Poszczególne areały osobnicze nakładają się na siebie i wynoszą 9,7-16,4 ha[8][3]. W dzień odpoczywają w skalistych jamach, do których nie powracają w ciągu dnia. Porozumiewają się głównie poprzez gesty ciała[8].

Okres godowy i rozrodczy trwa prawdopodobnie w lutym i marcu. Po ciąży trwającej 9 tygodni samica rodzi 3-7 młodych (najczęściej 5). Młode odstawiane są od mleka, kiedy zaczną przyjmować regularny pokarm. Dojrzałość płciową uzyskują prawdopodobnie między 10 a 11 miesiącem życia[8].

Skunksowiec patagoński odżywia się głównie owadami, które latem mogą stanowić 81,6% jego diety[10]. W okresie jesienno-zimowym pokarm uzupełnia małymi ssakami, padliną i owocami[8].

Podgatunki edytuj

Wyróżnia się 3 podgatunki[7][1]:

  • C. humboldtii castaneus
  • C. humboldtii humboldtii
  • C. humboldtii proteus

Znaczenie edytuj

Skunksowiec patagoński ma niewielu wrogów. Polują na niego najprawdopodobniej niektóre patki drapieżne lub sowy[8].

Zagrożenie i ochrona edytuj

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niższego ryzyka)[3]. Gatunek ten jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik II)[11].

Przypisy edytuj

  1. a b Conepatus humboldtii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.E. Gray. Description of some new or little known Mammalia, principally in the British Museum Collection. „Magazine of Natural History”. New Series. 1, s. 581, 1837. (ang.). 
  3. a b c d L. Emmons, M. Schiaffini, J. Schipper, Conepatus chinga, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  4. W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 162. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.
  6. M.I. Schiaffini, M. Gabrielli, F.J. Prevosti, Y.P. Cardoso, D. Castillo, R. Bo, E. Casanave & M. Lizarralde. Taxonomic status of southern South American Conepatus (Carnivora: Mephitidae). „Zoological Journal of the Linnean Society”. 167 (2), s. 327–344, 2013. DOI: 10.1111/zoj.12006. (ang.). 
  7. a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Conepatus humboldtii. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 14 czerwca 2009]
  8. a b c d e f g Shaw Weylan: Conepatus humboldtii. Animal Diversity Web. [dostęp 2009-06-14]. (ang.).
  9. Humboldt's Hog-nosed Skunk (Conepatus humboldtii). Lioncrusher's Domain. [dostęp 2009-06-14]. (ang.).
  10. Sonia C. Zapata, Alejandro Travaini, Rolando Martínez-Peck. Seasonal feeding habits of the Patagonian hog-nosed skunk Conepatus humboldtii in southern Patagonia. „Acta Theriologica”. 46 (1), s. 97-102, Marzec 2001. 
  11. Appendices I, II and III of CITES. cites.org, 12 czerwca 2013. [dostęp 2013-07-03]. (ang.).