Syberia (gra komputerowa)
Syberia – komputerowa gra przygodowa typu wskaż i kliknij stworzona i wydana przez firmę Microïds w 2002 roku i zaprojektowana przez Benoît Sokala[2].
 Zrzut ekranowy gry | |
| Producent | |
|---|---|
| Wydawca |
Microïds |
| Dystrybutor |
PL: Cenega Poland[1] |
| Seria gier | |
| Projektant | |
| Data wydania | |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Kategorie wiekowe | |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma |
Windows, PlayStation 2, Xbox, Nintendo DS, PlayStation 3, Xbox 360, Android |
| Nośniki |
CD (2) |
| Wymagania |
Pentium III 550 MHz, 64 MB RAM, karta dźwiękowa, akcelerator 3D |
| Kontrolery | |
| Kontynuacja | |
| Strona internetowa | |
W 2004 premierę miał sequel gry – Syberia II, a 20 kwietnia 2017 – kolejna część, Syberia 3.
Rozgrywka edytuj
Gracz kieruje amerykańską prawniczką Kate Walker, która odwiedza kolejne lokacje, prowadzi rozmowy z napotkanymi postaciami, odnajduje potrzebne przedmioty i rozwiązuje zagadki logiczne[2]. W czasie dialogów z postaciami gracz ma do wyboru różne tematy rozmów. Bohaterka posługuje się też telefonem komórkowym, aby wykonywać rozmowy lub odbierać połączenia.
Fabuła edytuj
Kate Walker przybywa z Nowego Jorku do miejscowości Valadilène w Alpach, aby sfinalizować zakup fabryki mechanicznych zabawek przez amerykański koncern zabawkowy[2]. Na miejscu dowiaduje się, że Anna – właścicielka fabryki, która miała podpisać akt sprzedaży – nie żyje, a jedyny spadkobierca – Hans Voralberg, uznany za zmarłego brat Anny, przebywa w Rosji, „gdzieś na Syberii”, gdzie poszukuje wyspy, na której ponoć wciąż mieszkają mamuty[2][3].
By odnaleźć Hansa, Kate wyrusza w podróż nakręcanym pociągiem, jednym z ostatnich wynalazków Voralberga. Towarzyszy jej automat Oskar, mechaniczny maszynista i konduktor pojazdu[4]. Podczas rozgrywki musi usuwać wszelkie przeszkody prawne i fizyczne, które uniemożliwiają odjazd z kolejnych lokacji.
W czasie podróży Kate Walker zatrzymuje się w różnych miejscowościach[2]. Oprócz Valadilène zwiedza jeszcze miasteczko uniwersyteckie Barrockstadt w Niemczech oraz dwie lokacje w Rosji: opuszczony kompleks przemysłowy Komkolzgrad i zapomniane uzdrowisko w Aralbadzie[2][4].
Produkcja edytuj
Grę zaprojektował Benoît Sokal[2]. Grafika składa się z trójwymiarowych postaci i dwuwymiarowych teł.
Wybrana obsada głosowa edytuj
- Brygida Turowska jako Kate Walker / młody Hans Voralberg
- Zbigniew Konopka jako Borodin / Zawiadowca stacji w Barrockstadt / Rektor Uniwersytetu / Zarządca
- Mikołaj Muller jako Hans Voralberg / Główny Rektor Uniwersytetu / Recepcjonista hotelu w Valadilene / Drugi prefekt
- Beata Łuczak jako Helena Romański
- Sławomir Śmiałek jako James / Edward Marson
Odbiór edytuj
| Odbiór gry | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||
| ||||||||||||
Syberia zebrała pozytywne recenzje krytyków, którzy doceniali fabułę gry, jej oprawę graficzną i muzyczną oraz wyważony poziom trudności[3][11][12]. Krytykowano jednak liniową rozgrywkę[13].
Przypisy edytuj
- ↑ Syberia. „Click!”. 1/2003, s. 24-25. Wydawnictwo Bauer.
- ↑ a b c d e f g h Syberia. gry-online.pl. [dostęp 2020-09-13]. (pol.).
- ↑ a b Bolesław „Void” Wójtowicz: Syberia – recenzja gry (cz. 2). gry-online.pl, 2003-01-03. [dostęp 2020-09-13]. (pol.).
- ↑ a b Syberia – poradnik do gry. Gry-Online, 2002-12-23. [dostęp 2015-09-12].
- ↑ Christina Gmiterko: Syberia review. Adventure Gamers, 2002-08-11. [dostęp 2015-09-12].
- ↑ Bolesław Wójtowicz: Syberia – recenzja gry. Gry-Online, 2003-01-03. [dostęp 2015-09-12].
- ↑ Syberia – PC – Review. Gamezone, 2002-08-11. [dostęp 2015-09-12].
- ↑ Staci Krause: Syberia Review. IGN, 2002-10-10. [dostęp 2015-09-12].
- ↑ Syberia for PC – GameRnakings. GameRankings. [dostęp 2015-09-12].
- ↑ Syberia for PC Reviews. Metacritic. [dostęp 2015-09-12].
- ↑ Bolesław „Void” Wójtowicz: Syberia – recenzja gry (cz. 3). gry-online.pl, 2003-01-03. [dostęp 2020-09-13]. (pol.).
- ↑ Bolesław „Void” Wójtowicz: Syberia – recenzja gry (cz. 5). gry-online.pl, 2003-01-03. [dostęp 2020-09-13]. (pol.).
- ↑ Bolesław „Void” Wójtowicz: Syberia – recenzja gry (cz. 4). gry-online.pl, 2003-01-03. [dostęp 2020-09-13]. (pol.).