Sygnatura akt (w skrócie: sygn. akt) – alfanumeryczne oznaczenie akt danej sprawy rozpoznawanej przez sąd, a także przez inny organ władzy publicznej. Oznaczenie to służy jako identyfikator sprawy i jednocześnie zawiera w sobie najważniejsze informacje o rodzaju sprawy i trybie postępowania.

Polska edytuj

Sądy edytuj

Sądy powszechne edytuj

W sądach powszechnych zasady ustalania sygnatury akt określa Minister Sprawiedliwości w drodze zarządzenia[1][2].

Sygnatura akt składa się z:

  1. cyfry rzymskiej, określającej wydział danego sądu, w którym sprawa się toczy;
    1. jeżeli wydział dzieli się dodatkowo na sekcje, to dodaje się cyfrę arabską określającą daną sekcję;
  2. oznaczenia repertorium (ewentualnie wykazu);
  3. numeru porządkowego, pod jakim dana sprawa została zarejestrowana w repertorium w danym roku;
  4. ostatnich dwóch cyfr oznaczenia roku, w którym akta zostały założone – po znaku łamania „/”[2].

Przykładowo: sygnatura akt I 2 C 24/97 (albo: I.2.C.24/97) oznacza sprawę rozpoznawaną przez 2. sekcję wydziału I danego sądu, zarejestrowaną w repertorium „C” (z czego wynika, że jest to sprawa cywilna rozpoznawana w procesie) pod pozycją 24, zaś akta sprawy zostały założone w 1997 roku (rok 1897 nie wchodzi w rachubę)[2].

Jak wynika z powyższego, dla pełnej identyfikacji sprawy konieczna jest wiedza, jaki sąd ją rozpoznaje, gdyż sygnatury mają charakter niepowtarzalny jedynie w ramach jednego sądu i w okresie 100 lat. Ostatnie zastrzeżenie nie dotyczy jedynie numeracji ksiąg wieczystych, ponieważ te rejestrowane są w repertorium „Kw” z zachowaniem ciągłości numeracji w ramach danego sądu, bez względu na rok[2].

Sąd Najwyższy edytuj

W Sądzie Najwyższym zasady ustalania sygnatury akt określa Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, po zasięgnięciu opinii Kolegium Sądu Najwyższego, w drodze zarządzenia[3][4].

Sygnatura akt wpisanych do repertoriów, prowadzonych przez każdą Izbę Sądu Najwyższego, składa się z:

  1. cyfry rzymskiej, określającej wydział;
  2. oznaczenia repertorium;
  3. numeru porządkowego, pod jakim dana sprawa została zarejestrowana w repertorium w danym roku;
  4. ostatnich dwóch cyfr oznaczenia roku, w którym akta zostały założone – po znaku łamania „/”[4].

Przykładowo: sygnatura akt I KZP 17/22 oznacza sprawę rozpoznawaną przez wydział I Izby Karnej Sądu Najwyższego, zarejestrowaną w repertorium „KZP” (z czego wynika, że jest to sprawa przedstawiona w celu rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego), zaś akta sprawy zostały założone w 2022 roku[4].

Sądy administracyjne edytuj

W sądach administracyjnych zasady ustalania sygnatury akt określa zarządzenie Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych[5][6].

Wojewódzkie sądy administracyjne edytuj

Sygnatura akt wpisanych do repertoriów elektronicznych, prowadzonych przez wszystkie wydziały wojewódzkich sądów administracyjnych, składa się z:

  1. cyfry rzymskiej oznaczającej wydział;
  2. oznaczenia literowego repertorium;
  3. oznaczenia literowego siedziby sądu – po znaku łamania „/”;
  4. numeru porządkowego, pod którym sprawa została wpisana do repertorium;
  5. ostatnich dwóch cyfr oznaczenia roku, w którym akta założono – po znaku łamania „/”[6].

Przykładowo: sygnatura akt II SAB/Bk 11/04 oznacza sprawę rozpoznawaną przez wydział II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, zarejestrowaną w repertorium „SAB” (z czego wynika, że jest to sprawa wszczęta na skutek skargi na bezczynność organu administracji publicznej lub na przewlekłe prowadzenie postępowania przez ten organ, albo wszczęta na skutek skargi o wznowienie postępowania w tej sprawie) pod pozycją 11, zaś akta sprawy zostały założone w 2004 roku (rok 1904 nie wchodzi w rachubę)[6].

W przeciwieństwie do sygnatury akt w sądach powszechnych, dla pełnej identyfikacji sprawy nie jest konieczna wiedza, jaki sąd ją rozpoznaje[6].

Naczelny Sąd Administracyjny edytuj

Sygnatura akt wpisanych do repertoriów elektronicznych, prowadzonych w każdej Izbie (wydziale orzeczniczym) Naczelnego Sądu Administracyjnego, składa się z:

  1. cyfry rzymskiej oznaczającej wydział, jeżeli został utworzony;
  2. oznaczenia literowego Izby (F – Izba Finansowa, G – Izba Gospodarcza, O – Izba Ogólnoadministracyjna);
  3. oznaczenia literowego repertorium;
  4. numeru porządkowego, pod którym sprawa została wpisana do tego repertorium;
  5. ostatnich dwóch cyfr oznaczenia roku, w którym akta zostały założone – po znaku łamania „/”[6].

Przykładowo: sygnatura akt I FSK 20/04 oznacza sprawę rozpoznawaną przez wydział I Izby Finansowej Naczelnego Sądu Administracyjnego, zarejestrowaną w repertorium „SK” (z czego wynika, że jest to sprawa przedstawiona ze skargi kasacyjnej od orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego albo sprawa ze skargi o wznowienie postępowania) pod pozycją 20, zaś akta sprawy zostały założone w 2004 roku (rok 1904 nie wchodzi w rachubę)[6].

Prokuratura edytuj

W prokuraturze zasady ustalania sygnatury akt określa Minister Sprawiedliwości w drodze zarządzenia[7][8].

Sygnatura akt sprawy zawiera następujące elementy:

  1. oznaczenie jednostki, wyrażone czterocyfrowym kodem identyfikacyjnym określonym odrębnym zarządzeniem Prokuratora Generalnego[9];
  2. oznaczenie komórki organizacyjnej lub jej braku w jednostce, wyrażone cyframi arabskimi, określone odrębnym zarządzeniem Prokuratora Krajowego[10] albo kierownika jednostki;
  3. oznaczenie literowe urządzenia, do którego sprawa została wpisana;
  4. kolejny numer sprawy w roku kalendarzowym, wyrażony cyframi arabskimi;
  5. cztery cyfry arabskie roku kalendarzowego, w którym sprawa została zarejestrowana[8].

Przykładowo: sygnatura akt 4102-1.Ds.55.2021 oznacza postępowanie zarejestrowane w Prokuraturze Rejonowej w Żorach w 1 Dziale Śledczym w repertorium „Ds” (obejmującym dochodzenia i śledztwa) jako 55. sprawę w 2021 roku[8].

Sygnatury akt postępowań prowadzonych w prokuraturze są niepowtarzalne w skali kraju[8].

Austria i Niemcy edytuj

Sygnatura akt (niem. Aktenzeichen, w skrócie: Az.) sprawy sądowej składa się z:

  1. numeru wydziału;
  2. oznaczenia literowego repertorium;
  3. numeru porządkowego, pod jakim dana sprawa została zarejestrowana w repertorium w danym roku;
  4. ostatnich dwóch cyfr oznaczenia roku, w którym akta zostały założone – po znaku łamania „/”[11][12][13].

Przykładowo: sygnatura akt 3 C 420/05 oznacza sprawę rozpoznawaną przez wydział 3. danego sądu, zarejestrowaną w repertorium „C” (z czego wynika, że jest to sprawa cywilna rozpoznawana w pierwszej instancji) pod pozycją 420, zaś akta sprawy zostały założone w 2005 roku[11]. W Republice Federalnej Niemiec zasady ustalania sygnatury akt różnią się w zależności od regionu, ale pozostają zbliżone[12][13].

Czechy edytuj

Sygnatura akt (cz. spisová značka, w skrócie: sp. zn.) sprawy sądowej składa się z:

  1. numeru wydziału;
  2. oznaczenia literowego repertorium;
  3. numeru porządkowego, pod jakim dana sprawa została zarejestrowana w repertorium w danym roku;
  4. roku, w którym akta zostały założone – po znaku łamania „/”[14].

Przykładowo: sygnatura akt 54 C 217/2005 oznacza sprawę rozpoznawaną przez wydział 54. danego sądu, zarejestrowaną w repertorium „C” (z czego wynika, że jest to sprawa cywilna rozpoznawana w pierwszej instancji) pod pozycją 217, zaś akta sprawy zostały założone w 2005 roku[14].

Na końcu sygnatury akt można umieścić numer karty, aby zidentyfikować konkretny dokument, np. 54 C 217/2005-22[14].

Przypisy edytuj

  1. Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-04-20].
  2. a b c d Zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 czerwca 2019 r. w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej. [dostęp 2019-07-17].
  3. Ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-04-20].
  4. a b c Uchwała Nr 2/07/2022 Kolegium Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2022 r. w sprawie zaopiniowania projektu zarządzenia Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz innych jednostek administracyjnych w Sądzie Najwyższym – Instrukcja Biurowa
  5. Ustawa z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-02-28].
  6. a b c d e f Zasady biurowości w sądach administracyjnych - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie [online], bip.warszawa.wsa.gov.pl [dostęp 2023-02-28].
  7. Ustawa z dnia 28 stycznia 2016 r. Prawo o prokuraturze [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-04-20].
  8. a b c d Zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 lipca 2021 r. w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów oraz innych działów administracji w powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury. [dostęp 2021-08-03].
  9. Zarządzenie Prokuratora Generalnego z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie ustalenia kodów identyfikacyjnych powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury
  10. Zarządzenie Prokuratora Krajowego z dnia 29 grudnia 2020 r. w sprawie ustalenia symboli cyfrowych komórek organizacyjnych w powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury
  11. a b RIS - Geschäftsordnung für die Gerichte I. und II. Instanz - Bundesrecht konsolidiert, Fassung vom 31.05.2023 [online], www.ris.bka.gv.at [dostęp 2023-05-31].
  12. a b AktO: 3003.3-J Aktenordnung für die Gerichte der ordentlichen Gerichtsbarkeit und Staatsanwaltschaften in Bayern (AktO) Bekanntmachung des Bayerischen Staatsministeriums der Justiz vom 27. Dezember 2022, Az. B3 - 1454 - VI - 13879/2022 (BayMBl. 2023 Nr. 7) (§§ 1–54) - Bürgerservice [online], www.gesetze-bayern.de [dostęp 2023-05-31].
  13. a b NRW-Justiz: Aktenordnung ordentliche Gerichtsbarkeit/Staatsanwaltschaften [online], www.justiz.nrw.de [dostęp 2023-05-31].
  14. a b c Instrukce Ministerstva spravedlnosti ze dne 3. prosince 2001, č. j. 505/2001–Org kterou se vydává vnitřní a kancelářský řád pro okresní, krajské a vrchní soudy