Wikipedia

Synagoga Główna w Barcelonie

Synagoga Główna w Barcelonie (kat. Sinagoga Major de Barcelona, hiszp. Sinagoga Mayor de Barcelona) – dawna synagoga położona w centrum Barcelony; jeden z najstarszych tego typu budynków w Europie[1]. Budynek pełnił na przestrzeni wieków różne funkcje, od 2002 mieści się w nim muzeum żydowskie, w najważniejsze święta żydowskie odbywają się w nim nabożeństwa[2].

Synagoga Główna w Barcelonie
Ilustracja
Państwo

 Hiszpania

Miejscowość

Barcelona

Budulec

murowana

Data budowy

XIII wiek

Obecnie

czynna

Położenie na mapie Barcelony
Mapa konturowa Barcelony, po prawej znajduje się punkt z opisem „Synagoga Główna w Barcelonie”
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Synagoga Główna w Barcelonie”
Położenie na mapie Katalonii
Mapa konturowa Katalonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Synagoga Główna w Barcelonie”
Położenie na mapie prowincji Barcelony
Mapa konturowa prowincji Barcelony, na dole znajduje się punkt z opisem „Synagoga Główna w Barcelonie”
Ziemia41°22′57,25″N 2°10′32,91″E/41,382569 2,175808
Multimedia w Wikimedia Commons
Menora w Synagodze Głównej w Barcelonie

Badania archeologiczne wskazują, że pierwszy budynek na miejscu dzisiejszej synagogi znajdował się już w III lub IV wieku, nie jest jednak pewne, jaka była jego funkcja. W XIII wieku synagoga została poważnie rozbudowana, będąc już wtedy najważniejszą z kilku żydowskich świątyń w mieście[3]. W 1263 synagogę odwiedził król Aragonii Jakub I Zdobywca[4].

W 1391 gmina żydowska w Barcelonie została całkowicie zniszczona, ok. 300 Żydów – zamordowanych, a budynki synagog zaadaptowane na nowe cele. Synagoga Główna była kilkakrotnie przebudowywana, a jej pierwotne przeznaczenie – zapomniane[5]. Dopiero w 1987 Jaume Riera y Sans rozpoczął poszukiwania budynku synagogi, o której wzmiankę znalazł w trzynastowiecznych dokumentach związanych z poborem podatków w Barcelonie[2]. Jego poszukiwania kontynuował Miguel Iaffa. Doszukał się on cech architektury synagog w wyglądzie budynku, który faktycznie okazał się być Synagogą Główną[6].

Iaffe nabył budynek w 1995, kiedy został on wystawiony na sprzedaż przez poprzedniego właściciela. Następnie stanął na czele stowarzyszenia, które zajęło się jego konserwacją i remontem[7]. Ponowne otwarcie synagogi miało miejsce w 2002, zaś w roku 2006 podarowano jej zabytkowy zwój Tory[7].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Beautiful Barcelona and its Jews of today and long ago. [dostęp 2009-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-20)]. (ang.).
  2. ↑ a b The Golden Age returns. [dostęp 2009-03-31]. (ang.).
  3. ↑ Associació Call de Barcelona – Conclusions. [dostęp 2009-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-25)].
  4. ↑ The Jewish Traveler: Barcelona. [dostęp 2009-03-31]. (ang.).
  5. ↑ The Jewish Virtual History Tour: Barcelona. [dostęp 2009-03-31]. (ang.).
  6. ↑ Associació Call de Barcelona – Introduction. [dostęp 2009-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-25)]. (ang.).
  7. ↑ a b After centuries hidden in rubble, Catalan’s Jewish history revived. [dostęp 2009-03-31]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Synagoga_Główna_w_Barcelonie&oldid=72687641”