Syndrom Bullerbyn
Syndrom Bullerbyn (niem. Bullerbü-Syndrom) – obraz wyidealizowanej Szwecji występujący w krajach niemieckojęzycznych. Obraz Szwecji jest stereotypowy, z wyłącznie pozytywnymi i idealistycznymi skojarzeniami: drewniane domy, zielone lasy, czyste jeziora, łosie, włosy blond, zadowoleni ludzie. Pojęcie pochodzi z powieści Astrid Lindgren Dzieci z Bullerbyn, która opisuje życie w Szwecji jako idyllę.
Fenomenem zajął się Berthold Franke z Instytutu Goethego w Sztokholmie, publikując o nim kilka artykułów w „Svenska Dagbladet”[1]. Uważa on, że chodzi tu nie tylko o obraz Szwecji, ale również o tęsknotę za lepszymi Niemcami. Szwecja symbolizuje zdrowe społeczeństwo i nieskażoną naturę[2]. Sympatia do szwedzkiej utopii przejawia się w wycieczkach do Szwecji, a także kupowaniem domów na prowincji[2].
Pojęcie „Syndrom Bullerbyn” było „słowem miesiąca” w słowniku Rady Języka Szwedzkiego[3]. Na fali popularności Szwecji i twórczości Astrid Lindgren szwedzki oddział Instytutu Goethego zorganizował w 2008 roku wystawę „Pippi na trasie w Niemczech”[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Berthold Franke: Tyskarna har hittat sin Bullerbü. [w:] Svenska Dagbladet [on-line]. [dostęp 2017-05-16]. (szw.).
- ↑ a b Tyskarnas vilda kärlek till Sverige. [w:] Sydsvenskan [on-line]. 2010-08-08. [dostęp 2017-05-16]. (szw.).
- ↑ Goethe-Institut erfindet neues schwedisches Wort. [w:] Stockholm Archiv [on-line]. [dostęp 2017-05-16]. (niem.).
- ↑ Pippi auf Deutschlandtour. [w:] Literaturhaus Rostock [on-line]. [dostęp 2017-05-16]. (niem.).