Syndrom chorego budynku
Syndrom chorych budynków (SBS, z ang. sick building syndrome) – zespół dolegliwości zdrowotnych związanych z przebywaniem w określonym budynku[1][2].
Wystąpienie przykrych dolegliwości związane jest głównie ze zbyt małą ilością świeżego powietrza w pomieszczeniu oraz z jego złą jakością. Źródłami zanieczyszczeń powietrza w pomieszczeniu mogą być organizmy żywe (np. produkty uboczne oddychania, pocenia się, grzyby), materiały budowlane i elementy wyposażenia wnętrz (np. rozpuszczalniki, impregnaty drewna, związki emitowane przez farby malarskie, azbest), systemy wentylacji i klimatyzacji (np. mikroorganizmy żyjące w nieczyszczonych przewodach wentylacyjnych), powietrze zewnętrzne (np. zanieczyszczenia chemiczne powietrza w dużych aglomeracjach miejskich) albo samo użytkowanie pomieszczeń (np. palenie tytoniu).
W 1984 roku Światowa Organizacja Zdrowia informowała, iż syndrom SBS występuje aż w 30% nowych i odnawianych budynków na świecie[3].
Objawy SBS edytuj
Do objawów SBS zalicza się[4]:
- bóle i zawroty głowy
- omdlenia
- mdłości
- objawy przemęczenia
- podrażnienie błon śluzowych
- utrudnione oddychanie
i inne dolegliwości.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Sabah A. Abdul-Wahab, Sick Building Syndrome: in Public Buildings and Workplaces, Springer Science & Business Media, 3 maja 2011, ISBN 978-3-642-17919-8 [dostęp 2017-03-06] (ang.).
- ↑ Pastuszka J., Syndrom chorego budynku, „Atest” (11), 2002, ISSN 0029-8220 [dostęp 2017-03-06].
- ↑ No, Indoor Air Facts. "4 (revised) Sick building syndrome." Environmental Protection (2011).
- ↑ Walter E. Goldstein, Sick Building Syndrome and Related Illness: Prevention and Remediation of Mold Contamination, CRC Press, 19 sierpnia 2010, ISBN 978-1-4398-0147-5 [dostęp 2017-03-06] (ang.).
