Systemy pisma CJK – używane w informatyce określenie systemów pisma wywodzących się z pisma chińskiego (języki chińskietradycyjne i uproszczone pismo chińskie, japońskipismo japońskie) oraz pisma koreańskiego.

Skrót CJK pochodzi od pierwszych liter nazw pism:

Cechy tych systemów w porównaniu do pisma łacińskiego:

Systemy pisma CJK Łaciński system pisma
Rozmiar zestawu znaków Duży Niewielki
Tworzenie nowych znaków Zwykle przez łączenie dwóch istniejących, historycznie częste, obecnie bardzo rzadkie Dodawanie znaków diakrytycznych do znaku bazowego
Zapis na podstawie mowy Jednoznaczny w przypadku pisma koreańskiego, silnie wieloznaczny w przypadku japońskiego i chińskiego Jednoznaczny (np. chorwacki) lub umiarkowanie wieloznaczny (np. polski, angielski)
Odczyt na podstawie pisma Jednoznaczny w przypadku pisma koreańskiego, umiarkowana wieloznaczność w przypadku japońskiego i chińskiego Prawie jednoznaczny (np. polski) lub umiarkowanie wieloznaczny (np. angielski)
Szerokość znaków Stała, każdy znak zajmuje osobne kwadratowe pole Zmienna, znaki mogą nawet zachodzić na siebie
Kierunek pisania Historycznie z góry do dołu, z prawej do lewej,

obecnie również z lewej do prawej, z góry do dołu

Z lewej do prawej, z góry do dołu
Kolejność znaków Brak standardowej kolejności, wiele systemów W każdym języku standardowa kolejność, drobne różnice między poszczególnymi językami
Znak oznacza zwykle Sylabę, często koduje znaczenie Głoskę, znaki bez semantyki
Zależności między kolejnymi znakami Słabe, znaki czytane oddzielnie Silne, częste wieloznaki, czytanie zależne od kontekstu (ang. cat a. cent)
Interpunkcja Historycznie brak, obecnie występuje, w pismach chińskim i japońskim brak przerw między wyrazami, w koreańskim, pisanym alfabetem hangul, obowiązkowe przerwy Obowiązkowe przerwy między wyrazami, dużo znaków interpunkcyjnych