Szczelina oczodołowa dolna

Szczelina oczodołowa dolna (łac. fissura orbitalis inferior) – szczelinowata przestrzeń łącząca oczodół z innymi przestrzeniami twarzoczaszki. Zamknięta jest ona (podobnie jak szczelina oczodołowa górna) tkanką łączną oraz okostną, a struktury przechodzące przez nią przebijają łącznotkankowe zamknięcie zmierzając do oczodołu. Szczelina oczodołowa dolna jest nieregularnego kształtu. Leży ona na granicy ściany bocznej i dolnej oczodołu. W części górno-bocznej ogranicza ją skrzydło większe kości klinowej, a od dołu i części przyśrodkowej powierzchnia oczodołowa szczęki. Ponadto przyśrodkowo łączy się ona z dołem skrzydłowo-podniebiennym, a bocznie z dołem podskroniowym.

Prawy oczodół. Szczelina oczodołowa dolna zaznaczona jako (Inf. orbital fissure) w dolnej części rysunku

Zawartość

Szczelina oczodołowa dolna zawiera następujące elementy anatomiczne:

• naczynia podoczodołowe (żyła oraz tętnica)
• gałąź dolna żyły ocznej dolnej
• gałęzie nerwu szczękowego
  • nerw jarzmowy
  • nerw podoczodołowy
• gałązki oczodołowe (←zwój skrzydłowo-podniebienny)

Zobacz też

• szczelina oczodołowa górna

Bibliografia

• A. Bochenek, M. Reicher Anatomia człowieka. tom I. PZWL, Warszawa 1989. ISBN 83-200-1230-9.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.