Szczepan Wierniewicz
Szczepan Serafin Wierniewicz (ur. 1817, zm. 9 kwietnia 1893 w Rząśniku) – asesor Prokuratorii w Królestwie Polskim, sędzia w Sądzie Apelacyjnym Królestwa Polskiego, dzierżawca Rząśnika[1].
| Data urodzenia |
1817 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1893 |
| Zawód, zajęcie |
urzędnik, prawnik |
| Narodowość |
polska |
| Rodzice |
Szczepan Wierniewicz, Elżbieta z Rydzewskich |
| Małżeństwo | |
| Dzieci |
Józef Aleksander, Kazimierz Karol, Maria Jadwiga Józefa |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
W latach 1846–1848 zatrudniono go jako asesora Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego, a w latach 1850–1866 jako asesora Prokuratorii w Królestwie Polskim. W 1850 był sędzią w Sądzie Apelacyjnym Królestwa Polskiego. W roku 1858 został referentem w Warszawskich Departamentach Rządzącego Senatu, a rok później był prezesem Dyrekcji Ubezpieczeń. W latach 1851–1860 był członkiem Rady Głównej Opiekuńczej, a w latach 1861–1866 pracował jako radca prawny Kancelarii Zarządu Okręgu Naukowego Warszawskiego. Równolegle, w latach 1859–1866, pełnił funkcję asesora kolegialnego oraz członka Towarzystwa Rolniczego[1].
W 1857 poślubił Jadwigę Teresę z Glotzów w kościele św. Zygmunta w Częstochowie. Z małżeństwa urodziła się trójka dzieci: Józef Aleksander (1858–?), Kazimierz Karol (1861–?) oraz Maria Jadwiga Józefa (1863–?)[2][3].
Był dzierżawcą dóbr donacyjnych w Rząśniku. W II poł. XIX w. hodował owce, by uzyskać z nich wełnę, a następnie sprzedać w Warszawie. Wydobywał też torf z Pulw. Majątek został w rodzinie Wierniewiczów do lat 20. XX w[1].
Został pochowany w grobie rodzinnym na Powązkach[1] (kwatera 159, rząd 3, miejsce 16,17,18)[4].
Odznaczenia edytuj
Otrzymał order św. Stanisława kl. III. Był członkiem heroldii Królestwa Polskiego[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Adam Michał Mickiewicz i inni red., Ziemia wyszkowska i Puszcza Biała - "kto był kim", Wydanie I, Wyszków: Edytor s.c. Elżbieta K. Borzymek i wspólnicy : na zlecenie: Stowarzyszenia Przyjaciół Wyszkowa, Puszczy Białej i Kamienieckiej, 2021, s. 359, ISBN 978-83-60646-49-6 [dostęp 2023-10-07].
- ↑ Marek Jerzy Minakowski, Jadwiga Teresa Glotz [online], 8 marca 2022.
- ↑ Marek Jerzy Minakowski, Szczepan Wierniewicz [online], 8 marca 2022.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WIERNIEWICZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-03-22].