Szedyt
Szedyt – materiał wybuchowy, mieszanina chloranu lub nadchloranu potasu z tłuszczami roślinnymi i nitrozwiązkami. Nazwa pochodzi od francuskiej miejscowości Chedde (w departamencie Górna Sabaudia), która była pierwszym miejscem jego produkcji[1]. Został wynaleziony w roku 1897 i szybko zyskał bardzo duże znaczenie. Współcześnie stosowany jest w spłonkach w amunicji strzeleckiej[2][3].
Ze względu na łatwość produkcji i dostępność składników, podstawowy materiał wybuchowy produkowany przez polskie podziemie w czasie II wojny światowej (wyprodukowano ok. 70 ton)[4]. Niezbędny do produkcji szedytu chloran potasu pochodził m.in. z fabryki Kijewski, Scholtze i Spółka znajdującej się przy ul. Siarczanej 6 na Targówku w Warszawie, będącej jedynym producentem tej substancji na terenie Generalnego Gubernatorstwa[4]. 27 maja 1943 w akcji specjalnej przeciwko tej kontrolowanej przez Niemców fabryce zdobyto 21 beczek chloranu potasu i 10 beczek tlenku żelaza[5].
Zobacz też edytuj
- miedziankit – podobny materiał wybuchowy, mieszanina chloranu potasu i nafty
Przypisy edytuj
- ↑ Cheddite. [w:] Dictionary [on-line]. Merriam-Webster. [dostęp 2015-03-29].
- ↑ History. Cheddite. [dostęp 2015-03-29]. (ang.).
- ↑ Cheddite. [w:] Enciclopedia Italiana [on-line]. Treccani.it. [dostęp 2015-03-29]. (wł.).
- ↑ a b Anna Zawadzka, Jan Rossman: Tadeusz Zawadzki „Zośka”. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Interim, 1991, s. 209. ISBN 83-85083-10-3.
- ↑ Anna Zawadzka, Jan Rossman: Tadeusz Zawadzki „Zośka”. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Interim, 1991, s. 210. ISBN 83-85083-10-3.