Szermierka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1956 – floret indywidualnie mężczyzn

Rywalizacja indywidualna we florecie mężczyzn na letnich igrzyskach olimpijskich w 1956 została rozegrana 26 listopada w ratuszu St. Kilda. Wystartowało 32 zawodników z 14 krajów.

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1956
Szermierka
Floret indywidualnie mężczyzn
Złoty medal

Francja Christian d’Oriola

Srebrny medal

Włochy Giancarlo Bergamini

Brązowy medal

Włochy Antonio Spallino

Wyniki edytuj

W pierwszej rundzie rywalizowano w czterech grupach. Z każdej z grupy czterech najlepszych zawodników awansowało do półfinału. W półfinale czterech najlepszych zawodników z dwóch grup awansowało do finału.

W grupach rywalizowano systemem każdy z każdym, nie rozgrywając pojedynków w przypadku, gdy nie miały one wpływu na awans zawodników do dalszej rundy. Każdy z pojedynków rozgrywano do pięciu zadanych trafień.

Runda 1 edytuj

Grupa 1
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1.   József Gyuricza 6 0 30 13 Q
2.   Jurij Rudow 5 1 27 15 Q
3.   Antonio Spallino 5 2 30 18 Q
4.   Allan Jay 4 3 27 15 Q
5.   Harold Goldsmith 3 4 22 23
6.   Benito Ramos 2 4 19 28
7.   Pablo Uribe 1 6 13 34
8.   Masayuki Sano 0 6 8 30
Grupa 2
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1.   Michael Sichel 5 2 32 19 Q
2.   Jurij Osipow 5 2 29 21 Q
3.   Albert Axelrod 5 2 31 26 Q
4.   Günter Stratmann 4 3 30 25 Q[1]
5.   Edoardo Mangiarotti 4 3 22 23 [1]
6.   François Dehez 3 4 21 28
7.   Jacques Lataste 1 6 22 32
8.   Gabriel Blando 1 6 18 34
Grupa 3
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1.   Claude Netter 5 1 29 17 Q
2.   Brian McCowage 5 2 25 17 Q
3.   Raymond Paul 4 3 31 22 Q[2]
4.   Giancarlo Bergamini 4 3 23 23 Q[2]
5.   Ghislain Delaunois 4 3 26 27 [2]
6.   Lajos Somodi 2 4 20 23
7.   Santiago Massini 1 5 19 26
8.   Byron Krieger 1 6 13 30
Grupa 4
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1.   Mark Midler 6 1 31 19 Q
2.   Christian d’Oriola 5 2 30 15 Q
3.   René Paul 5 2 27 18 Q
4.   André Verhalle 5 2 30 19 Q
5.   Mihály Fülöp 4 3 29 24
6.   David McKenzie 2 5 17 32
7.   Roland Asselin 0 6 13 30
8.   Emilio Echeverri 0 6 10 30

Półfinały edytuj

Półfinał 1
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1.   Claude Netter 5 2 31 15 Q
2.   Antonio Spallino 5 1 27 16 Q
3.   Raymond Paul 5 2 31 19 Q
4.   Mark Midler 5 2 27 22 Q
5.   André Verhalle 3 3 21 20
6.   Jurij Rudow 2 4 14 28
7.   Albert Axelrod 1 4 17 27
8.   Michael Sichel 0 7 13 35
Półfinał 2
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1.   Christian d’Oriola 6 1 32 14 Q
2.   Giancarlo Bergamini 5 2 26 25 Q
3.   József Gyuricza 4 3 31 23 Q[3]
4.   Allan Jay 4 3 29 26 Q[3]
5.   Günter Stratmann 4 3 28 27 [3]
6.   Brian McCowage 2 5 22 32
7.   Jurij Osipow 1 5 13 28
8.   René Paul 1 5 19 29

Finał edytuj

Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
    Christian d’Oriola 6 1 33 17
    Giancarlo Bergamini 5 2 33 26 [4]
    Antonio Spallino 5 2 30 21 [4]
4.   Allan Jay 4 3 29 26
5.   József Gyuricza 3 4 23 23
6.   Claude Netter 3 4 21 25
7.   Mark Midler 2 5 19 30
8.   Raymond Paul 0 7 15 35

Przypisy edytuj

  1. a b W barażu Stratmann wygrał z Mangiarottim 5–4.
  2. a b c W barażach Paul wygrał z Bergaminim 5–4, Bergamini z Delaunois 5–4 i Delaunois z Paulem również 5–4. O ostatecznej kolejności zdecydowała liczba trafień otrzymanych w rundzie zasadniczej.
  3. a b c W barażach zarówno Gyuricza, jak i Paul wygrali ze Stratmannem (odpowiednio 5–4 i 5–2). Nie musieli walczyć ze sobą, gdyż obaj awansowali do finału, a ich kolejność w półfinale została ustalona na podstawie liczby trafień otrzymanych.
  4. a b O srebrnym medalu zdecydował baraż, w którym Bergamini wygrał ze Spallino 5–4.

Bibliografia edytuj