Szimei (syn Gery)
Szimei – postać biblijna ze Starego Testamentu, Żyd z pokolenia Beniamina spokrewniony z Saulem.
 Szimei obrzucający Dawida kamieniami | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec |
Gera |
Podczas buntu Absaloma spotkał on w okolicy Bachurim orszak, uchodzącego z Jerozolimy, króla Dawida, którego obrzucał kamieniami i przeklinał[1]. Dawid powstrzymał jednak swoich ludzi od zabicia go, gdyż uznał, że to Jahwe pozwolił Szimejemu postępować w ten sposób[2]. Ponowne spotkanie z królem Dawidem miało miejsce przy rzece Jordan podczas jego powrotu do Jerozolimy po stłumieniu buntu. Szimei ukorzył się przed królem, prosząc o darowanie życia, na co ten przystał pomimo sprzeciwu swoich podwładnych[3].
W wydanych bezpośrednio przed swoją śmiercią poleceniach dla Salomona Dawid zobowiązał go do zabicia Szimejego[4]. Salomon rozkazał więc Szimejemu zbudować dom w Jerozolimie i nie opuszczać go. Po trzech latach od tego wydarzenia dwaj słudzy Szimejego uciekli i udali się do Akisza mieszkającego w Gat. Szimei wyruszył, żeby ich odnaleźć, a po powrocie do Jerozolimy został stracony przez Benajasza[5].
Przypisy edytuj
- ↑ 2Sm 16,5-6 w przekładach Biblii.
- ↑ 2Sm 16,11 w przekładach Biblii.
- ↑ 2Sm 19,23-24 w przekładach Biblii.
- ↑ 1Krl 2,8-9 w przekładach Biblii.
- ↑ 1Krl 2,46 w przekładach Biblii.