Szkoła Podchorążych Rezerwy Broni Pancernej
Szkoła Podchorążych Rezerwy Broni Pancernej – szkolna jednostka pancerna Polskich Sił Zbrojnych.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1942 |
| Rozformowanie |
1946 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
por. Mieczysław Kłosiński |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
ZSRR; Palestyna; Włochy |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
5 marca 1942 w ZSRR w Kirgizji, w Kaindzie sformowano Szkołę Podchorążych Rezerwy Broni Pancernej. Wchodziła ona w skład Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej.
I promocja
Na pierwszym kursie szkolono 148 żołnierzy. Od 5 do 21 marca 1942 r. w szkole trwał okres unitarny. 26 marca 1942 r., transportem kolejowym, przewieziono kadrę i słuchaczy do Krasnowodska, a 2 kwietnia 1942 przetransportowano statkiem do Persji. 27 kwietnia szkołę przeniesiono do Egiptu, a następnie do Palestyny zaś potem do Iraku. Dopiero tu rozpoczęto właściwe szkolenie pancerne, które zakończono 27 lutego 1943. 102 słuchaczy promowano na podchorążych.
II promocja
W jej skład wchodzili słuchacze, którzy przybyli 26 lutego 1942 r. do Szkoły Podchorążych (I promocja), lecz ze względu na obowiązujące przepisy sanitarne, musieli pozostać w Rosji. Szkolenie rozpoczęto w końcu kwietnia 1942 r. we Wrewskaja. 18 sierpnia 1942 r. szkoła rozpoczęła przegrupowanie do Persji. 15 listopada 1942 r. została czasowo rozwiązana, a uczniowie odesłani na praktyki do oddziałów. Kurs wznowiono dopiero 27 stycznia 1943 r. w Quisil Ribat. Jego zakończenie nastąpiło 15 kwietnia 1944 r. Promowano 63 słuchaczy.
III promocja
Kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Broni Pancernej i Kawalerii Pancernej rozpoczął się 6 września 1943 r. w Palestynie. Szkoliły się jednocześnie dwie grupy: broni pancernej i kawalerii pancernej. Kurs zakończył się 15 kwietnia 1944 r. Promowano 100 słuchaczy. Był to ostatni kurs przed rozpoczęciem działań wojennych.
IV promocja
Szkołę zorganizowano ponownie dla potrzeb 2 Brygady Pancernej w Sanfatucchio nad jeziorem Trasimeno. Początek szkolenia zaplanowano na 3 października 1944 r. Szkoła obejmowała dwie grupy: broni pancernej i kawalerii pancernej. Zakończenie kursu nastąpiło 19 kwietnia 1945 r. Promowano 70 słuchaczy.
V promocja
Szkolenie rozpoczęto 2 sierpnia 1945 r. w Gubbio we Włoszech. Słuchacze rekrutowali się z oddziałów pancernych 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej. 18 kwietnia 1946 r. promowano 88 słuchaczy. Podchorążowie wydali „Jednodniówkę piątej promocji” (Gubbio - Włochy, 1945 – 1946), a w dniu Święta Podchorążych 29 listopada 1945 r. numer specjalny „Wiarusa Pancernego” (Włochy - 29 XI 1945 r.).
Komendanci szkoły edytuj
- por. Mieczysław Kłosiński
- kpt. Stanisław Ezman
- kpt. Jerzy Rędziejowski
- por. Marian Rudnicki
- kpt. Jerzy Orzeszko
Bibliografia edytuj
- Marian Żebrowski – „Zarys historii polskiej broni pancernej 1918-1947”. Zarząd Zrzeszenia Kół Oddz. Broni Pancernej. Londyn 1971
- Zbigniew Lalak: Broń pancerna w PSZ 1939–1945. Warsaw: Pegaz-Bis : O.K. Media, 2004. ISBN 83-922002-0-9.