Akademia Sztuk Pięknych i Wzornictwa Besaleela

Akademia Sztuk Pięknych i Wzornictwa[a] Besaleela[b] – izraelska uczelnia artystyczna w Jerozolimie, utworzona w 1906 przez Borisa Schatza[1]. Jej nazwa pochodzi od biblijnego rzemieślnika Besaleela.

Akademia Sztuk Pięknych i Wzornictwa Besaleela
בצלאל, אקדמיה לאמנות ועיצוב
Bezalel Academy of Arts and Design
Godło
Ilustracja
Gmach Akademii Sztuk Pięknych i Wzornictwa Besaleela na górze Skopus (2009)
Data założenia

1906

Patron

Besaleel

Państwo

 Izrael

Adres

Martin Buber St 1, Jerusalem

Liczba studentów

2,116

Kanclerz

Adi Stern

Położenie na mapie Jerozolimy
Mapa konturowa Jerozolimy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Akademia Sztuk Pięknych i Wzornictwa Besaleela”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, w centrum znajduje się punkt z opisem „Akademia Sztuk Pięknych i Wzornictwa Besaleela”
Ziemia31°47′35,002″N 35°14′49,999″E/31,793056 35,247222
Strona internetowa
Budynki Szkoły Sztuk Pięknych i Rzemiosł Besaleela w centrum Jerozolimy (1913)

W 1932 w muzeum Szkoły Sztuk Pięknych i Rzemiosł Besaleela (jak wówczas brzmiała nazwa uczelni) umieszczono na pewien czas kolekcję sztuki (około dwustu dzieł), którą Samuel Goldflam zapisał w testamencie Uniwersytetowi Hebrajskiemu[2].

W 1975 placówka uzyskała status instytucji szkolnictwa wyższego. W 1990 zakończyły się jej przenosiny na górę Skopus.

Uwagi edytuj

  1. Często spotykana jest nazwa „Akademia Sztuki i Projektowania”.
  2. Imię to spotykane jest także w formie uproszczonej „Besalel”, uwspółcześnionej „Becalel” i angielskiej „Bezalel”. W nazwie akademii często pozostaje nieodmienione (zwłaszcza w formie angielskiej), co nie jest zgodne z polską praktyką nazewnictwa szkół i uczelni.

Przypisy edytuj

  1. D. Flisiak, Jakob Steinhardt (1887-1968). Życie i działalność. Chrzan 2022, s. 55, 124-126
  2. Jerozolima w kulturze europejskiej: materiały z konferencji zorganizowanej w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie w dniach 14–17 maja 1996. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 1997, s. 544–546. ISBN 83-85938-96-6.

Linki zewnętrzne edytuj