Szkoła gminna na Łazarzu w Poznaniu
Szkoła gminna na Łazarzu w Poznaniu – nieistniejąca, początkowo gminna szkoła ludowa (niem. Volksschule) usytuowana na Łazarzu, od 1889 roku w budynkach przy ul. Głogowskiej i ul. Józefa Strusia, ówcześnie (niem. Glogauerstrasse i Parkstrasse).
| elementarna | |
 Budynek dawnej szkoły współcześnie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Józefa Strusia róg ul. Głogowskiej |
| Data założenia |
1889 |
| Data zamknięcia |
1951 |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°23′49,4″N 16°54′08,6″E/52,397056 16,902389
| |
Historia
edytujW 1889 roku zbudowano budynek przy ul. Głogowskiej, w pobliżu ul. Józefa Strusia, w którym ulokowano szkołę, działającą do tej pory w budynku mieszczącym się w pobliżu późniejszego gmachu dworcowego urzędu pocztowego[1]. Był to piętrowy murowany budynek z płaskim dachem[2].
Szkoła rozbudowywana była trzykrotnie[1]. W 1895 roku przeprowadzono pierwszą rozbudowę, kiedy to zabudowano narożnik ul. Głogowskiej i ul. Strusia, wydłużając budynek szkoły w ciągu ul. Strusia. Kolejna miała miejsce w 1898 roku, kiedy wg projektu architekta Georga Browna dobudowano kolejne skrzydło budynku przy ul. Strusia, jedyne zachowane do dzisiaj. Od tego momentu zabudowania szkoły liczyły 14 izb lekcyjnych, co pozwalało w następnym roku szkolnym na przyjęcie prawie 800 uczniów. W późniejszym okresie przeprowadzono następne zmiany obiektu, a w 1914 roku założenie szkolne od strony podwórza zyskało więcej przestrzeni, kiedy wyburzono tam pomieszczenia gospodarcze[2].
W 1919 roku szkoła przyjęła za patrona Antoniego Małeckiego i funkcjonowała jako Szkoła Powszechna nr IX do września 1939 roku[2]. W trakcie działań wojennych w budynkach szkoły utworzono szpital[1]. Po 1945 roku ze względu na znaczne zniszczenie budynków mieszczących szkołę, wyburzono całkowicie jej zabudowę od ul. Głogowskiej, podwyższając zarazem o jedno piętro niezniszczoną część skrzydła budynku od ul. Strusia[2].
W 1945 roku w pozostałych zabudowaniach uruchomiono Szkołę Powszechną nr 3 i Szkołę Powszechną nr 4. Następnie pierwszą ze szkół przeniesiono, a drugą przemianowano na Szkołę Powszechną nr 9, która w tym miejscu funkcjonowała do 1 września 1951 roku, kiedy przeniesiono ją w inne miejsce. Po przeprowadzce obiekt wykorzystano, urządzając w nim szkołę dla dzieci specjalnej troski[1].
Współcześnie, po kolejnej przebudowie i przebiciu przejazdu pod częścią budynku, w zabudowaniach szkoły na parterze funkcjonuje sklep dyskontowy[2].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Wydawnictwo Miejskie Posnania, Kronika Miasta Poznania – Głogowska I, 2019/3, Architektura łazarskich szkół przy ul. Strusia i Berwińskiego, Dorota Molińska, s. 157-174, ISSN 0137-3552.