Szlak narciarski – rodzaj szlaku turystycznego przeznaczonego dla narciarzy, oznaczonego specjalnymi symbolami wyznaczającymi jego przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi.

Symbole używane przy znakowaniu szlaku narciarskiego

Szlaki narciarskie dzielą się na:

W przypadku szlaków podejściowych i grzbietowych ich przebieg pokrywa się zazwyczaj ze szlakami pieszymi górskimi.

Znakowanie edytuj

W Polsce przyjęte jest oznaczanie szlaku narciarskiego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach, tyczkach kierunkowych (ustawianych w terenie otwartym). Dwa zewnętrzne paski są barwy pomarańczowej, natomiast środkowy jest wypełniony czarną, czerwoną, zieloną lub niebieską farbą. Podstawowy znak ma wymiary 9x15 cm.

Kolor, którym oznaczony jest szlak ma związek z trudnością szlaku dla narciarza, w przeciwieństwie do oznaczeń szlaków pieszych, gdzie kolor nie określa stopnia trudności trasy.

Stopnie trudności szlaku narciarskiego ustalono biorąc pod uwagę nachylenie trasy w profilu podłużnym. Przy ocenie stopnia trudności konkretnej trasy ważne są ponadto ukształtowanie terenu, zalesienie, zabudowania oraz inne obiekty znajdujące się w bezpośredniej bliskości. Ostateczny stopień trudności trasy ustala GOPR lub TOPR. Oznaczenia przedstawiają się następująco[1]:

Stopień trudności Trasy Oznakowanie kolorem Nachylenie w profilu podłużnym
średnie maksymalne
A bardzo łatwe   zielony (nie obowiązuje od 2011r) do 15% (9°) 21% (12°)
B łatwe   niebieski 17-21% (10-12°) 30% (17°)
C trudne   czerwony 21-29% (12-16°) 40% (22°)
D bardzo trudne   czarny ponad 29% (16°) 53% (28°)

Znakowanym szlakom narciarskim może towarzyszyć odpowiednia infrastruktura turystyczna: tablice z opisem szlaku, jego długością, a także znaki ostrzegawcze dla narciarzy (trójkątne o żółtym tle).

Wybrane szlaki narciarskie edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj