Szpic niemiecki
Szpic niemiecki − jedna ras psów zaliczana do grupy szpiców i psów pierwotnych, sekcji szpiców europejskich. Nie podlega próbom pracy[1].
 Szpic niemiecki | |
| Inne nazwy |
Deutscher Spitz |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa V, Sekcja 4, |
| AKC |
FSS (Foundation Stock Service) |
| ANKC |
Grupa 7 (Non-Sporting) |
| KC(UK) |
Utility |
| NZKC |
Non-sporting |
| Wzorce rasy | |
Rys historyczny edytuj
Szpice niemieckie wywodzą się ze szpiców żyjących w Europie już w epoce kamienia. Zostały przywiezione do Ameryki, gdzie nadano im nazwę American Eskimo Dogs.
Wygląd edytuj
Szpice niemieckie to grupa psów, która obejmuje szpice uznane przez FCI pod jednym numerem wzorca - 97. Należą do nich:
| Nazwa | Wysokość (cm) | Waga (kg) |
| Wolfspitz Keeshond, Wilczy |
45-55 | 25-29,7[2] |
| Grossespitz Duży |
42-50 | 15-25 |
| Mittelspitz Średni |
29-35,5 | 11,3[3] |
| Kleinspitz Mały |
23-28 | 3,1[3] |
| Zwergspitz Miniaturowy, Pomeranian |
18-22 | 1,9–3,5[4] |
Budowa edytuj
Wszystkie szpice niemieckie charakteryzują się lisią głową, wysoko położonymi, trójkątnymi uszami oraz zawiniętym na grzbiet ogonem.
Szata i umaszczenie edytuj
Sierść szpica niemieckiego małego, dużego lub średniego musi być czarna, brązowa, biała, biało-czarna lub biało-brązowa.
Zachowanie i charakter edytuj
Szpice niemieckie należą do psów czujnych. Są żywiołowe i ruchliwe, silnie przywiązują się do właściciela. Jest wybornym psem do towarzystwa. [5].
Przypisy edytuj
- ↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 187.
- ↑ Palmer 1995 ↓, s. 35.
- ↑ a b Palmer 1995 ↓, s. 34.
- ↑ Juliette Cunliffe: The Encyclopedia of Dog Breeds. Parragon, 1999, s. 262.
- ↑ Josep Cuello Subirana: Mój przyjaciel pies, mój najwierniejszy towarzysz. s. 129.
Bibliografia edytuj
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Joan Palmer: Psy rasowe; 235 ras; pochodzenie rasy, pielęgnacja, szkolenie, przygotowanie do pokazów. Warszawa: Agencja Elipsa, 1995. ISBN 83-85152-709.
- Josep Cuello Subirana: Mój przyjaciel pies, mój najwierniejszy towarzysz. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 1998. ISBN 83-11-08761-X.