Szwedzkie Siły Powietrzne

Szwedzkie Siły Powietrzne (Svenska flygvapnet) – siły powietrzne Królestwa Szwecji, powstałe 1 lipca 1926 z połączenia lotnictwa wojsk lądowych i lotnictwa marynarki wojennej. 1 lipca 1994 roku wraz z marynarką wojenną utraciły status samodzielnych rodzajów sił zbrojnych i stały się częścią zunifikowanych Szwedzkich Sił Zbrojnych.

Królewskie Szwedzkie Siły Powietrzne
Svenska flygvapnet
Godło
Symbol Szwedzkich Królewskich Sił Powietrznych
Państwo

 Szwecja

Siły zbrojne

Szwedzkie Siły Zbrojne

Data utworzenia

1 lipca 1926

Najwyższe dowództwa
Wojskowe

generał major Anders Silwer

Zimna wojna edytuj

Po 1945 szwedzkie siły zbrojne, w tym lotnictwo, uległy szybkiej przebudowie. Zakupiono samoloty zagraniczne (P-51 Mustang, De Havilland Vampire) i wspierano rozwój rodzimych konstrukcji, z których odrzutowy myśliwiec SAAB Tunnan dorównywał siłą bojową samolotom Royal Air Force, ZSRR i USAF. W latach 50. XX wieku wdrożono program budowy rozproszonych lotnisk przez odpowiednią przebudowę dróg, których odcinki służyły jako pasy startowe (infrastrukturę lotniskową rozmieszczano w pobliżu).

W latach 50. i 60. lotnictwo szwedzkie było uważane za czwarte najsilniejsze na świecie. Duże zakupy pozwoliły rozwinąć się rodzimemu przemysłowi lotniczemu[1]. W tamtym okresie wprowadzono do służby samoloty takie jak Saab J29 Tunnan, Saab 32 Lansen i Saab J35 Draken (sprzedawany także do Danii, Finlandii i Austrii).

W latach 1961–1964 12 samolotów Tunnan brało udział w operacji ONZ podczas kryzysu w Kongo.

Siły powietrzne od lat 90. edytuj

W latach 90. wprowadzono samolot Saab JAS 39 Gripen, testowany w marcu 1993 roku, po czym, w ciągu trzech lat, wprowadzono do użytku 30 samolotów. Obok Gripena w latach 90. głównym samolotem wielozadaniowym był JA-37 Vigen, który został wyprodukowany w liczbie 329 sztuk. Jego produkcję zakończono w 1990, pozostawały one w użyciu do roku 2005. Łącznie zakupiono 204 samoloty tego typu w dwóch generacjach A/B i C/D (zgodne z NATO, z możliwością tankowania w locie). Z powodu dzierżawy 28 samolotów do Węgier i Czech oraz redukcji floty w 2013 na stanie były 134 maszyny, a w 2016 już 98. Produkcję Gripenów dla Szwecji zakończono w 2008, a dostawy zmodernizowanych egzemplarzy w 2015. Samoloty po 2023 roku zostaną zastąpione przez 60 nowych Gripenów w wersji E.

W związku z koniecznością zastąpienia śmigłowców poszukiwawczo-ratowniczych i transportowych AS332 Super Puma oraz zwalczania okrętów podwodnych Kawasaki KV-107 w 2001 roku zamówiono 18 śmigłowców NHI NH90, w tym 13 do zadań poszukiwawczo-ratowniczych i pięć zwalczania OP. Dostawy NH90 znacznie się opóźniły i zaczęły się w 2011 (wersja SAR/transportowa), a wersji morskiej ZOP w grudniu 2015. Ponieważ osiągnięcie gotowości operacyjnej przez NH90 opóźniło się do 2017, w maju 2011 zamówiono 15 transportowych UH-60M Black Hawk[2] (lokalne oznaczenie HKP16). 19 grudnia pierwsze UH-60 dostarczono do FMV[3], a 17 stycznia 2012 przekazano wojsku[4]. Super Pumy wycofano między 2013 i 2015[5]. Śmigłowce dostarczono pilnie, z dostawą w 18 miesięcy, aby w marcu 2013 cztery Black Hawki skierować do Afganistanu w miejsce dwóch Super Pum[6] w celu ewakuacji medycznej. W związku z zakupem UH-60M, 4 z 13 NH90 przeznaczonych do zadań SAR zostanie przebudowanych do wersji ZOP/SAR, dając łącznie 9 śmigłowców ratowniczych i 9 morskich[7].

Struktura edytuj

Samoloty są zgrupowane w trzech skrzydłach Flygflottilj, które składają się z 2 eskadr bojowych, po 18 samolotów każda. Do celów transportowych używa się samolotów Lockheed C-130 Hercules i Saab 340.Śmigłowce rozmieszczone w bazach istniejących skrzydeł zorganizowano w ramach jednego skrzydła Helikopterflottiljen, współdziałającego z wojskami lądowymi i marynarką. Skrzydła mogą być również formowane w pododdziały rozmieszczone w innych lokalizacjach (tj. śmigłowce SAR).

  • Skaraborgs Flygflottilj (F 7 Såtenäs), baza Såtenäs, Lidköping (Västra Götaland)
    • dwie eskadry JAS 39C/D
    • eskadra TP 84 (C-130E/H)
  • Blekinge Flygflottilj (F 17 Kallinge), baza Kallinge, Ronneby (Blekinge)
  • Norrbottens flygflottilj (F 21 Luleå), baza Kallax, Luleå (Norrbotten)
    • dwie eskadry JAS 39C/D.
  • Helikopterflottiljen (Hkpflj), baza Malmen, Linköping (Östergötland)
    • 1 Helikopterskvadronen (1.hkpskv) – śmigłowce Hkp 10B (AS-332), Hkp 14 (NH90) (baza Kallax, Luleå)
    • 2 Helikopterskvadronen (2.hkpskv) – śmigłowce Hkp 14 (NH90), Hkp 15 (A109), Hkp 16 (UH-60M) (baza Malmen, Linköping)
    • 3 Helikopterskvadronen (3.hkpskv) – śmigłowce Hkp 10 (AS-332) (baza Kallinge, Ronneby)
  • Luftstridsskolan (LSS), baza Ärna, Uppsala

Wyposażenie edytuj

Obecnie edytuj

Samolot Kraj pochodzenia Typ Wersje Liczba sztuk[8] Uwagi
 
Saab JAS 39 Gripen
  Szwecja myśliwiec wielozadaniowy JAS 39C
JAS 39D
73
24
12 C i 2 D wypożyczono Czechom[9]. Zaplanowano 60 JAS 39E.
 
Saab 105
  Szwecja samolot szkolno-bojowy SK 60 35
 
Saab 340 Argus
  Szwecja samolot wczesnego ostrzegania
samolot transportowy
S 100D
TP 100A
TP 100D
2
1
1
Jeden wykorzystywany w traktacie Open Skies.
 
Saab 32 Lansen
  Szwecja samolot szturmowy J 32B 2 do badań meteorologicznych
 
NHI NH90
  Unia Europejska SAR
ZOP
HKP 14E
HKP 14F
9
9
Cztery dostarczone pierwotnie jako śmigłowce SAR zostaną przebudowane do wersji ZOP/SAR.
 
Sikorsky UH-60M Black Hawk
  Stany Zjednoczone śmigłowiec transportowy HKP 16 15 Dostarczone 2011-2012.
 
Agusta A109
  Włochy śmigłowiec użytkowy HKP 15A
HKP 15B
12
8
Wersja B do operowania nad morzem.
 
Lockheed C-130E/H Hercules
  Stany Zjednoczone samolot transportowy TP 84
TP 84T
7
1
1 sztuka wyposażona w przewody do tankowania Gripenów.
 
Gulfstream IV
  Stany Zjednoczone SIGINT
transport VIP
S 102B Korpen
Tp 102C
2
1
 
Gulfstream G550
  Stany Zjednoczone samolot transportowy VIP Tp 102D 1
RQ-7 Shadow   Stany Zjednoczone UAV UAV 03 Örnen 8

W przeszłości edytuj

Samolot Zdjęcie Typ Lata Wersja Liczba Uwagi
Samoloty bojowe
  De Havilland Vampire   myśliwiec/
szturmowy
szkolny
1946–1967 FB 1/J 28A
FB 50/J 28B
T 55/J 28C
70
310
57
  Saab J29 Tunnan   myśliwiec
rozpoznawczy
1950–1974 J 29A/B/E/F
S 32
585
76
  De Havilland Venom myśliwiec nocny 1953–1960 Mk 51/J 33 60
  Hawker Hunter   myśliwiec 1955–1969 Mk 4/J 34 120
  Saab 32 Lansen   szturmowy
myśliwiec
rozpoznawczy
walki elektr.
1955–1998 A 32A
J 32B
S 32
J 32E
273
118
45
14
  Saab J35 Draken   myśliwiec
rozpoznawczy
szkolny
1960–1999 J 35A/B/D/F/J
S 35E
SK 35C
488
60
25
  Saab JA-37 Viggen   myśliwiec
szturmowy
sztur/rozp
rozpoznawczy
szkolny
1972–2005 JA 37/C/D
AJ 37
SH 37
SF 37
SK 37
149
108
27
28
17
  Saab JAS 39 Gripen   myśliwiec
szturmowy
sztur/rozp
rozpoznawczy
szkolny
1994–2015 JAS 39A
JAS 39B
105
15
Śmigłowce
   Boeing CH-46 Sea Knight   transport/SAR
SAR/ZOP
1966–2011 107-II-14
107-II-15
KV-107-II-16
10
4
8
Także jako stawiacze min, oznaczenia HKP 4A, B, C i D (4 ex-A) również w służbie marynarki. Oryginalne UH-46B zastąpiły Super Pumy, KV-107 wycofano w 2011.
  MBB Bo 105   wielozadaniowy
SAR
1984–2011 105CB3
05CBS
20
4
Oznaczenie HKP 9A (uzbrojone w ppk TOW) i B cztery utracono.
   Agusta Bell 412   wielozadaniowy 1993–2004 AB-412 5 Oznaczenie HKP 11, kolejne 3 wypożyczono przed dostawami nowych; przeznaczone do MEDEVAC i transportu, jeden utracono w 2002.
  Eurocopter AS332 Super Puma   transportowy
morski
SAR
1988–2015 HKP 10
HKP 10B
HKP 10D
7
3
2
Bezzałogowe aparaty latające
  SAGEM Sperwer lekki BSL 1999–2009 UAV 01 Ugglan 4

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Lindsday Peacock: Lotnictwo wojskowe świata. OTiK, 1994. ISBN 83-900902-2-8.