Szyk V2
Szyk V2 – szyk wyrazów w zdaniu oznajmującym, w którym orzeczenie znajduje się na drugim miejscu niezależnie od tego, jaka część mowy zajmuje pozycję pierwszą. Występuje m.in. w językach germańskich: angielskim, niemieckim, niderlandzkim, szwedzkim, norweskim[1]. W języku polskim, w którym nie obowiązuje szyk ścisły, orzeczenie często znajduje się na drugim miejscu[2].
Szyk V2 w języku szwedzkim edytuj
Orzeczenie występuje zawsze na drugiej logicznej pozycji[3]:
- I går åkte jag till Motala (wczoraj pojechałem do Motali).
- Na pierwszym miejscu w zdaniu, zwanym w gramatyce szwedzkiej fundamentem, występuje najczęściej podmiot[4]. Może on przyjmować formę rzeczownika, zaimka, zdania podrzędnego.
- Zwykle logiczną pozycję fundamentu zajmuje okolicznik czasu. Jako fundament mogą wystąpić również okolicznik miejsca, przyczyny, sposobu bądź dopełnienie, ale tylko w użyciu emfatycznym[4]: Med honom vill jag inte tala (z nim nie chcę rozmawiać); normalnym szykiem zdania jest w tym wypadku: Jag vill inte tala med honom.
Przypisy edytuj
- ↑ Henrik Rosenkvist: Referential Null Subjects in Germanic Languages – an Overview. Centre for Languages and Literature, Lund Universit. [dostęp 2011-10-13]. (ang.).
- ↑ Składnia języka polskiego – kolejność wyrazów. [dostęp 2011-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-03)].
- ↑ Maria Bolander: Funktionell svensk grammatik. Sztokholm: Liber, 2002. ISBN 91-47-05054-3.
- ↑ a b Aleksander Szulc: Gramatyka dydaktyczna języka szwedzkiego. Kraków: Uniwersytet Jagielloński, 1992, s. 154. ISBN 83-233-0584-6.