KMZ TU4
TU4 (ros. ТУ4) – wąskotorowa (tor szerokości 750 mm) lokomotywa spalinowa produkcji radzieckiej, przeznaczona głównie dla kolei przemysłowych. Produkowana była w latach 1962-1974.
 TU4-2720 | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1962-1974 |
| Układ osi |
Bo'Bo' |
| Wymiary | |
| Masa służbowa |
18 000 kg |
| Długość |
8400 mm |
| Szerokość |
2650 mm |
| Wysokość |
3295 mm |
| Napęd | |
| Trakcja |
spalinowa |
| Typ silników |
U1D6-250TKS3 |
| Pojemność zbiorników paliwa |
470 kg |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Moc znamionowa |
250 KM |
| Rodzaj przekładni |
hydromechaniczna |
| Prędkość konstrukcyjna |
50 km/h |
| Nacisk osi na szyny |
4,5 t |
Historia edytuj
Od połowy lat 50. w kilku zakładach w ZSRR rozpoczęto projektowanie spalinowozu wąskotorowego dla kolei przemysłowych, w różnych układach konstrukcyjnych, pod kierownictwem Centralnego Instytutu Naukowo-Badawczego Mechanizacji i Elektryfikacji Gospodarki Leśnej (CNIIME). Najbardziej udanym okazał się skierowany do produkcji seryjnej spalinowóz TU4 konstrukcji Kambarskiej Fabryki Maszyn w Kambarce i instytutu Giproliesmasz, opracowany w 1961 roku (TU od tiepłowoz uzkokoliejnyj - spalinowóz wąskotorowy).
Produkcja seryjna trwała od 1962 do 1974. W toku produkcji lokomotywa przechodziła niewielkie modernizacje. Wyprodukowano co najmniej 3138 sztuk. Produkcję zakończono w związku z pojawieniem się lżejszego wariantu nowszej lokomotywy TU7. Lokomotywy TU4 były lubiane za niezawodność i łatwość eksploatacji.
Lokomotywy TU4 były używane na kolejach przemysłowych i leśnych w krajach byłego ZSRR, gdzie część kontynuuje służbę do tej pory (2009). Nieliczne były używane na kolejach dziecięcych (DŻD).
Konstrukcja edytuj
Lokomotywa ma centralną kabinę maszynisty, przesuniętą w kierunku tyłu lokomotywy. Z przodu lokomotywy umieszczony jest silnik z przekładnią, a z tyłu, pod krótszą obudową, bateria akumulatorów. Rama nadwozia opiera się na dwóch dwuosiowych wózkach (układ osi Bo'Bo'). Napęd stanowi turbodoładowany silnik wysokoprężny U1D6-250TKS3 o mocy maksymalnej 250 KM - rozwinięcie silnika 1D6. Napęd przekazywany jest za pośrednictwem dwustopniowej przekładni hydraulicznej UGP-230 konstrukcji Kałuskiej Fabryki Maszyn w Kałudze i wałów kardana.
-
TU4-2221 od tyłu -
TU4-1693 i 1695, Ukraina
Bibliografia edytuj
- Тепловоз ТУ4 (ros.) w serwisie Детские железные дороги (Dietskie żelieznyje dorogi)