Tabele wielobojowe
Tabele wielobojowe – tabele, na podstawie których przyznaje się punkty za osiągnięty wynik w poszczególnych konkurencjach lekkoatletycznego wieloboju.
Pierwsze tabele powstały w Stanach Zjednoczonych, gdzie od 1884 roku rozgrywano mistrzostwa kraju w dziesięcioboju[1].
Oficjalna wersja tabel została przyjęta przez IAAF w 1912. Przyjmowano wówczas 1000 punktów za rezultat równy rekordowi olimpijskiemu w danej konkurencji uzyskanemu do 1908 roku oraz dodanie lub odjęcie odpowiedniej liczby punktów za wynik lepszy lub słabszy od tych rekordów[1]. W 1920 uaktualniono tabele, tak by 1000 punktów odpowiadało rekordom olimpijskim z 1912 roku[1].
W 1934 Finowie opracowali nową wersję tabel – odchodzącą od liniowej zależności między rezultatem zawodnika a liczbą punktów za daną konkurencję (uwzględniano w ten sposób trudność poprawy rezultatu; progresja wynikowa o taki sam rezultat daje więcej punktów przy wyższym poziomie sportowym)[1].
Zasada ta została zachowana do dzisiaj, choć tabele aktualizowano w 1950, 1952, 1954 (wprowadzenie oficjalnych tabel dla kobiet), 1971 oraz 1985[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Mała encyklopedia sport. T. 2. Warszawa: Sport i Turystyka, 1987, s. 605. ISBN 83-217-2564-3.
Linki zewnętrzne edytuj
- Kalkulator punktów wielobojowych (ang.) [dostęp 22 kwietnia 2014].
- Tabele wielobojowe IAAF [online], pzla.pl [dostęp 2014-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-30] (ang.).