Tachygerris
Tachygerris – rodzaj nawodnych pluskwiaków różnoskrzydłych z rodziny nartnikowatych i podrodziny Gerrinae.
| Tachygerris[1] | |||
| Drake, 1957 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Tachygerris | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Tenagogonus adamnsoni Drake, 1942 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Morfologia edytuj
Pluskwiaki te osiągają zwykle między 0,5 a 1 cm długości ciała[2][3]. Czułki ich cechują się lekko zakrzywionym członem pierwszym i długością równą ciału lub przekraczającą długość ciała. Aparat gębowy ma kłujkę w pozycji spoczynkowej sięgającą ku tyłowi do połowy długości śródpiersia. Przedplecze całkowicie nakrywa śródplecze[2]. Odnóża przedniej pary u samców charakteryzują się słabiej lub silniej zakrzywionymi udami[2][3]. U samicy odwłok ma na listewce brzeżnej kolce (hiszp. espinas conexivales), które mogą wystawać poza jego tylną krawędź[2].
Ekologia i występowanie edytuj
Tak jak inne nartnikowate pluskwiaki te zasiedlają powierzchnię wód słodkich. Bytują na wysokości od 0 do 1700 m n.p.m.[2].
Rodzaj ten zamieszkuje krainę neotropikalną. Znany jest z Meksyku, Belize, Gwatemali, Hondurasu, Nikaragui, Kostaryki, Panamy, Trynidadu, Kolumbii, Wenezueli, Gujany, Surinamu, Gujany Francuskiej, Brazylii, Ekwadoru, Peru, Boliwii i Paragwaju[2]. Najliczniejszą faunę ma Kolumbia, gdzie rodzaj reprezentuje 12 stwierdzonych gatunków[3].
Taksonomia edytuj
Rodzaj ten wprowadzony został w 1957 roku przez Carla Johna Drake’a, początkowo pod nazwą Tachygonus, jednak jeszcze w tym samym roku autor ten zmienił jego nazwę na Tachygerris. Gatunkiem typowym Drake wyznaczył opisanego przez siebie w 1942 roku Tenagogonus adamnsoni[4][5]. W 1958 roku redeskrypcji rodzaju dokonali Herbert Barker Hungerford oraz Ryuichi Matsuda[6]. Kolejna redeskrypcja rodzaju, a także całego plemienia Tachygerrini dokona została przez Irinę T. Morales-Castaño i Fredy’ego Molano-Rendóna w 2009 roku[2]. W drugiej dekadzie XXI wieku opisane zostały liczne nowe gatunki z rodzaju Tachygerris[3].
Do rodzaju tego zalicza się 17 opisanych gatunków[1]:
- Tachygerris adamsoni (Drake, 1942)
- Tachygerris celocis (Drake and Harris, 1930)
- Tachygerris chocoensis Mondragón-F., Molano et Morales, 2017
- Tachygerris dentiferus Padilla-Gil et Nieser, 2003
- Tachygerris florianae Mondragón-F., Molano et Morales, 2017
- Tachygerris hecherae Buzzetti et Zettel, 2011
- Tachygerris moreirai Mondragón-F., Molano et Morales, 2017
- Tachygerris opacus (Champion, 1901)
- Tachygerris paramillensis Mondragón-F., Molano et Morales, 2017
- Tachygerris piedemontanus Mondragón-F., Molano et Morales, 2017
- Tachygerris pulcherrimus Buzzetti et Zettel, 2011
- Tachygerris quadrilineatus (Champion, 1901)
- Tachygerris spinulatus (Kuitert, 1942)
- Tachygerris surinamensis Hungerford et Matsuda, 1958
- Tachygerris tuberculatus Buzzetti et Zettel, 2011
- Tachygerris tucanensis Morales-C. et Castro-Vargas, 2013
- Tachygerris tumaquensis Padilla-Gil, 2010
Przypisy edytuj
- ↑ a b Tachygerris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f g I.T. Morales-Castaño, F. Molano-Rendón. Revisión de los géneros Eurygerris y Tachygerris (Hemiptera: Tachygerrini) para la región neotropical. „Revista Mexicana de Biodiversidad”. 80, s. 395–410, 2009.
- ↑ a b c d Silvia Patricia Mondragón-F, Fredy Molano, Irina Morales. Five new species of Tachygerris (Hemiptera: Gerridae: Gerrinae) and new records from Colombia. „Caldasia”. 39, s. 204-220, 2017. DOI: 10.15446/caldasia.v39n2.60603. ISSN 0366-5232.
- ↑ C.J. Drake. New Neotropical water-striders (Hemiptera). „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 70, s. 111-117, 1957.
- ↑ Carl J. Drake. A necessary correction in the nomenclature of water-striders (Hemiptera). „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 70, s. 193-194, 1957.
- ↑ Herbert B. Hungerford, Ryuichi Matsuda. Two new genera of Gerridae with the description of a new species. „Journal of the Kansas Entomological Society”. 31 (2), s. 113-117, 1958.