Tachyphonusrodzaj ptaków z podrodziny żałobników (Tachyphoninae) w rodzinie tanagrowatych (Thraupidae).

Tachyphonus[1]
Vieillot, 1816[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – samica żałobnika koroniastego (T. coronatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

tanagrowate

Podrodzina

żałobniki

Rodzaj

Tachyphonus

Typ nomenklatoryczny

Tangara rufa Boddaert, 1783

Synonimy
  • Pyrrota Vieillot, 1816[3]
  • Pyrrotes Vieillot, 1816[4]
  • Pyrrhota Agassiz, 1845[5]
  • Maschalethraupis Burns, Unitt & Mason, 2016[6]
  • Chrysocorypha Burns, Unitt & Mason, 2016[6]
Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Centralnej i Południowej[7].

Morfologia edytuj

Długość ciała 14–17 cm; masa ciała 14–42,5 g[8].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

  • Tachyphonus: gr. ταχυφωνος takhuphōnos „szybko mówiący”, od ταχυς takhus „szybki”; φωνεω phōneō „mówić”[9].
  • Pyrrota (Pyrrotes, Pyrrhota): gr. πυρροτης purrhotēs „rudy kolor włosów, czerwień”, od πυρ pur, πυρος puros „ogień”[10]. Gatunek typowy: Tangara rufa Boddaert, 1783.
  • Maschalethraupis: gr. μασχαλη maskhalē „pacha”; θραυπις thraupis „niezidentyfikowany, mały ptak”, być może typ jakiejś zięby, wspomniany przez Arystotelesa. W ornitologii thraupis oznacza „tanagrę”[11]. Gatunek typowy: Turdus surinamus Linnaeus, 1766.
  • Chrysocorypha: gr. χρυσος khrusos „złoto”; κορυφη koruphē „czubek głowy”, od κορυς korus, κορυθος koruthos „hełm”[12]. Gatunek typowy: Tachyphonus delatrii Lafresnaye, 1847.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[13]:

Przypisy edytuj

  1. Tachyphonus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Vieillot 1816 ↓, s. 33.
  3. Vieillot 1816 ↓, s. 45.
  4. Vieillot 1816 ↓, s. 70.
  5. L. Agassiz: Nomenclator zoologicus: continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1847, s. 20. (łac.).
  6. a b K.J. Burns, P. Unitt & N.A. Mason. A genus-level classification of the family Thraupidae (Class Aves: Order Passeriformes). „Zootaxa”. 4088 (3), s. 329–354, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4088.3.2. (ang.). 
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-20]. (ang.).
  8. S. Hilty: Family Thraupidae (Tanagers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 16: Tanagers to New World Blackbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 178–179, 181. ISBN 978-84-96553-78-1. (ang.).
  9. Jobling 2021 ↓, s. Tachyphonus.
  10. Jobling 2021 ↓, s. Pyrrota.
  11. Jobling 2021 ↓, s. Maschalethraupis.
  12. Jobling 2021 ↓, s. Chrysocorypha.
  13. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Tachyphoninae Bonaparte, 1853 - żałobniki - Ornamented tanagers (wersja: 2021-11-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-20].

Bibliografia edytuj