Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz
Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz (ur. 1 stycznia 1896 w folwarku Skierniewo, zm. 8 września 1939 pod Żychlinem) – porucznik pilot Wojska Polskiego.
 porucznik pilot
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 września 1939 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
Dowództwo Lotnictwa i OPL Armii „Poznań” |
| Stanowiska |
oficer do zleceń |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.svg){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się 1 stycznia 1896 w folwarku szlacheckim Skierniewo, w powiecie trockim, w rodzinie Wiktora.
Walczył w I wojnie światowej w szeregach II Brygady Legionów, później w powstaniu wielkopolskim a następnie w wojnie polsko-bolszewickiej.
1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Wyższej Szkole Lotniczej w Poznaniu-Ławicy, a jego oddziałem macierzystym był 3 pułk lotniczy[1]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 65. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych, a jego oddziałem macierzystym był nadal 3 pułk lotniczy w Poznaniu[2]. W listopadzie 1922 roku został przydzielony do Departamentu IV Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 3 pułku lotniczego[3]. W 1924 roku pełnił służbę w 1 pułku lotniczym w Warszawie[4][5]. Z dniem 31 stycznia 1926 został przeniesiony, na własną prośbę, do korpusu oficerów rezerwowych[6][7]. W 1934 roku figurował na liście oficerów o nieznanych adresach[8].
Podczas mobilizacji w sierpniu 1939 został przydzielony do macierzystego pułku, gdzie pozostawał do dyspozycji szefa sztabu Dowództwa Lotnictwa i OPL Armii „Poznań” jako oficer do zleceń. Zginął podczas walk pod Żychlinem, spoczywa w mogile zbiorowej na cmentarzu parafialnym w Dobrzelinie[9].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Niepodległości[10]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[10]
Przypisy edytuj
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 354, 540 tu jako Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 249 tu także jako Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 19, 932, 946 tu także jako Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 11 listopada 1922 roku, s. 828.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 849, 864 tu również jako Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 16 lutego 1926 roku, s. 54.
- ↑ Księga lotników ↓, s. 62-63, wg autora służbę czynną pełnił do roku 1932, a „po wypadku lotniczym, wskutek utraty zdrowia, przeniesiony został w stan spoczynku”.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 160, 1053 tu też jako Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz.
- ↑ Cumft i Kujawa 1989 ↓, s. 107 wg autorów Tadeusz Butowt-Andrzejkowicz.
- ↑ a b Księga lotników ↓, s. 63.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Bohaterowie 1939, Butowt-Andrzejkowicz Tadeusz
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
- Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych w latach 1939-1946. T. I: Polegli w kampanii wrześniowej, pomordowani w ZSRR i w innych okolicznościach podczas okupacji.
- Rimvydas S. K. Butautas. Butautai - Andreikavičiai w labiryncie życia. Wilno. 2018. ISBN 978-9955-806-11-0