Tadeusz Chmielniak
Tadeusz Jan Chmielniak (ur. 12 października 1941 w Czańcu k. Bielska-Białej) – polski inżynier, specjalista w dziedzinie maszyn cieplnych, profesor, wykładowca w Politechnice Śląskiej i jej były rektor, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: budowa i eksploatacja maszyn, energetyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1970 |
| Habilitacja |
1972 |
| Profesura |
1982 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
członek rzeczywisty |
| Funkcja Jednostka PAN |
Przewodniczący |
| Doktor honoris causa Politechnika Częstochowska – 2009 Politechnika Śląska – 2011 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Politechnika Śląska |
| Dziekan | |
| Wydział |
Mechaniczno-Energetyczny |
| Okres spraw. |
1975–1981 |
| Rektor | |
| Uczelnia |
Politechnika Śląska |
| Okres spraw. |
1987–1990 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Studia na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej ukończył w 1965 w ramach specjalności Energetyka jądrowa. Zaraz potem podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim i w 1966 uzyskał stopień magistra matematyki[1]. Jeszcze jako student Politechniki Śląskiej w 1963 podjął pracę na uczelni na stanowisku asystenta-stażysty w Katedrze Cieplnych Maszyn Wirnikowych. W 1970 obronił doktorat, a dwa lata później uzyskał habilitację[2]. Od 1973 zatrudniony jako samodzielny pracownik naukowy, na początku jako docent, od 1982 jako profesor nadzwyczajny, od 1989 profesor zwyczajny. Obejmował również w Politechnice Śląskiej stanowiska kierownicze. Od 1982 kierował Katedrą Cieplnych Maszyn Wirnikowych. W latach 1982–2010 był dyrektorem Instytutu Maszyn i Urządzeń Energetycznych (od 1993 w strukturze Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki), w latach 1975–1981 dziekanem Wydziału Mechaniczno-Energetycznego, a w kadencji 1987–1990 pełnił funkcję rektora Politechniki Śląskiej[2][3].
Od 2007 jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk[3], a od 2016 członkiem rzeczywistym[4]. W PAN pełni funkcję przewodniczącego Komitetu Problemów Energetyki oraz członka prezydium Komitetu Termodynamiki i Spalania. Jest także członkiem Komitetu Mechaniki[3][5]. Jest przewodniczącym Rady Programowej Instytutu Maszyn Przepływowych im. R. Szewalskiego PAN.
Dorobek naukowy edytuj
Jest autorem 6 monografii naukowych. Jego monografia pt. Technologie energetyczne wydana przez WNT w 2008 stanowi kompendium aktualnej wiedzy z zakresu wszystkich technologii energetycznych. Jest także autorem lub współautorem ponad 270 artykułów i komunikatów naukowych, autorem 5 i współautorem 4 skryptów i podręczników akademickich[1]. W trakcie swojej pracy akademickiej wypromował 22 doktorów nauk technicznych[3].
Nagrody i wyróżnienia edytuj
W 2009 roku przyznano mu tytuł doktora honoris causa Politechniki Częstochowskiej[1], a w 2011 otrzymał ten tytuł od swojej macierzystej uczelni[2]. Wielokrotnie wyróżniany i nagradzany za pracę naukową nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Ministra Edukacji Narodowej. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Medalem 60-lecia Politechniki Śląskiej[3][2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c prof. dr hab. inż. Tadeusz Chmielniak. pcz.pl. [dostęp 2015-06-12].
- ↑ a b c d Zaproszenie na uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa. Strategiczny Program Badawczy – strona projektu. [dostęp 2013-02-01].
- ↑ a b c d e Chmielniak, Tadeusz. Polska Akademia Nauk. [dostęp 2016-12-07].
- ↑ Wybory nowych członków Akademii pod znakiem kobiet i młodości. PAN, grudzień 2016. [dostęp 2016-12-07].
- ↑ Prof. zw. dr hab. i Tadeusz Jan Chmielniak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2013-02-01].[martwy link]