Tadeusz Jarmicki
Tadeusz Jarmicki (ur. 26 marca[1] lub 26 maja 1908 w Tomsku[1], zm. 28 lipca 1982 we Wrocławiu[1]) – księgarz, nauczyciel.
Życiorys edytuj
W 1911 znalazł się w Warszawie[1]. Przed II wojną światową uczył się księgarstwa, a później pracował w firmie wydawniczo-księgarskiej Gebethner i Wolff. Uczęszczał do Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców[1].
Podczas okupacji niemieckiej do 1944 pracował wciąż u Gebethnera i Wolffa[1]. Należał do podziemnej Warszawskiej Organizacji Wojskowej (ps. „Wand”)[1]. Później dołączył do ZWZ/AK[1]. Redagował podziemne pismo „Patrolowiec”[1]. Walczył w Powstaniu Warszawskim, 17 września został wzięty do niewoli[1]. Wywieziony do Wrocławia, gdzie po upadku Festung Breslau, już w październiku 1945 otworzył pierwszą w tym mieście księgarnię w kamienicy Pokoyhof przy ul.Krupniczej 13.
Mianowany w tym czasie kierownikiem referatu księgarskiego wrocławskiej delegatury Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. Nauczyciel w Technikum Księgarskim, popularyzator czytelnictwa, organizator wieczorów autorskich, w tym serii spotkań pod wspólną nazwą „Poniedziałków pod Arkadami”[a] (inicjatywę tę, zapoczątkowaną w 1961 przez Jarmickiego, kontynuowano do końca 1981; przez ten czas odbyło się około 500 spotkań). Należał do Towarzystwa Miłośników Wrocławia[1].
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[2]
- Złoty Krzyż Zasługi[2]
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”[2]
- Odznaka Budowniczego Wrocławia[2]
Uwagi edytuj
- ↑ Od nazwy księgarni "Pod Arkadami" przy ul. Świdnickiej.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Encyklopedia Wrocławia, Wrocław 2000, ISBN 83-7023-749-5
- Hanna Tadeusiewicz (red.), Słownik pracowników książki polskiej. Suplement III, Warszawa 2010, ISBN 978-83-61464-48-8.