Tadeusz Kurpiel
Tadeusz Kurpiel (ur. 29 grudnia 1896 w Jarosławiu, zm. 5 października 1915 w Czerniowcach) – sierżant sanitarny Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari[1].
| |
 sierżant sanitarny
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 grudnia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 października 1915 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1915 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Antoniego Mariana (1866-1917), członek komisji historyczno-literackiej Akademii Umiejętności w Krakowie, i Heleny z Mateckich. W latach 1910-1914 uczył się w klasach IV–VII c. k. Gimnazjum VIII we Lwowie, którego kierownikiem (od 16 września 1910), a następnie dyrektorem był jego ojciec, doktor filozofii[2][3][4]. Maturę zdał w Wiedniu.
16 sierpnia 1914 wstąpił do Legionu Wschodniego[4], a po jego rozwiązaniu do batalionu uzupełniającego kapitana Andrzeja Galicy. Na kampanię karpacką wyruszył w składzie oddziału narciarskiego Mariusza Zaruskiego[5]. Później został przeniesiony do 2 pułku piechoty Legionów Polskich i przydzielony do II batalionu jako podoficer sanitarny. Brał udział w walkach na Bukowinie i Besarbii. 26 kwietnia 1915 wraz z plutonowym Antonim Januszajtisem zniszczył rosyjskie działo, a rannego Januszajtisa wyniósł spod ostrzału. Za ten czyn został odznaczony Orderem Virtuti Militari. 28 września 1915 został ranny pod Rarańczą. 5 października tego roku zmarł w szpitalu w Czerniowcach. 11 października 1915 został pochowany w rodzinnym grobowcu w Przemyślu[6].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7276 – pośmiertnie 17 maja 1922[7][1]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 12 maja 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[8]
- Srebrny Medal Waleczności 1 klasy[4]
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy[4]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Polak (red.) 1993 ↓, s. 110.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VIII we Lwowie za rok szkolny 1911. Lwów: Fundusz Naukowy, 1911, s. 45, 82..
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VIII we Lwowie za rok szkolny 1914. Lwów: Fundusz Naukowy, 1914, s. 13, 82..
- ↑ a b c d Sprawozdanie 1916 ↓, s. 5.
- ↑ Rarańcze. „Panteon Polski”. 2 (6), s. 3, 1925-01-15. Lwów: Zarząd Okręgu Związku Legionistów Polskich we Lwowie..
- ↑ IV Lista strat 1916 ↓, s. 13.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 26 stycznia 1923 roku, s. 66.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163.
Bibliografia edytuj
- Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VIII we Lwowie za rok szkolny 1915/16. Lwów: Fundusz Naukowy, 1916.
- IV Lista strat Legionów Polskich. Piotrków: Centralny Urząd Ewidencyjny Departamentu Wojskowego NKN, 1916-01-01.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.