Tadeusz Malina z Gorzkowa h. Poraj (ur. 1856 w Przeworsku, zm. 20 sierpnia 1933 we Lwowie) – polski prawnik, sędzia, prokurator.

Tadeusz Malina
Pełne imię i nazwisko

Tadeusz Feliks Albin Malina z Gorzkowa

Data i miejsce urodzenia

1856
Przeworsk

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1933
Lwów

Zawód, zajęcie

sędzia, prokurator

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Leopolda (Austria) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych
Krzyż Wojenny za Zasługi Cywilne

Życiorys edytuj

Urodził się w Przeworsku. Był synem Filipa (ur. 1816), miejscowego lekarza[1][2] i Leokadii z Oleksiewiczów. W wieku dziecięcym brał udział w akcjach potajemnego przekazywania osadzonym powstańcom styczniowym przedmiotów, które miały doprowadzić do ich uwolnienia z więzienia[1]. Odbył studia prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Wstąpił do służby sądowniczej Austro-Węgier w ramach zaboru austriackiego i autonomii galicyjskiej. Odbywał praktykę sądową we Lwowie od 1881, następnie w Przemyślu, gdzie był c. k. adiunktem sądowym i działał w Towarzystwie Prawniczym[3]. Od 1897 był zastępcą prokuratora państwa w Złoczowie, a w tym samym roku został mianowany na urząd c. k. zastępcy nadprokuratora we Lwowie, który pełnił na przełomie XIX/XX wieku[4]. W 1898 został c. k. radcą sądu krajowego. W grudniu 1903 został orzekającym w Sądzie Krajowym we Lwowie otrzymując tytuł c. k. radcy wyższego Sądu Krajowego. Od 1908 do 1910 został wiceprezydentem Sądu Krajowego. W 1910 został c. k. radcą dworu przy Najwyższym Trybunale Sprawiedliwości w Wiedniu. Od stycznia 1913 pełnił urząd nadprokuratora we Lwowie i został mianowany c. k. radcą dworu[5].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do służby II Rzeczypospolitej i pełnił nadal funkcję prokuratora Sądu Apelacyjnego we Lwowie. W połowie 1929 odszedł z pełnionych funkcji i został przeniesiony w stan spoczynku (wówczas na emeryturę przeszedł także prezes Sądu Apelacyjnego we Lwowie Adolf Czerwiński)[6]. Następnie był przewodniczącym Koła Rodzicielskiego III Gimnazjum we Lwowie.

Zmarł 20 sierpnia 1933 we Lwowie w wieku 76 lat. 23 sierpnia 1933 został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Jego żoną była Maria z Tarnawieckich, z którą miał syna Jerzego Mieczysława (ur. 1888).

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj