Tadeusz Wereszczyński
Tadeusz Kajetan Wereszczyński (ur. 7 sierpnia 1894 w Krymidowie, zm. 28 października 1977) – major pilot obserwator inżynier Wojska Polskiego.
.jpg) Tadeusz Wereszczyński (przed 1929) | |
 major pilot
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 sierpnia 1894 |
|---|---|
| Data śmierci |
28 października 1977 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
81 pułk piechoty |
| Stanowiska |
dowódca eskadry |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
.png){kind=small}
.svg){kind=small}
Życiorys edytuj
Syn Władysława i Jadwigi z Wysockich. Studiował inżynierię mierniczą na Politechnice Lwowskiej. W 1913 został powołany do c. i k. Armii i wcielony do Morawskiego Pułku Piechoty Nr 81 w Igławie. W szeregach tego pułku walczył w czasie I wojny światowej[1]. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1915 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[2]. W styczniu 1917 został przydzielony do szkoły obserwatorów w Wiener Neustadt. 1 marca 1917, po ukończeniu szkolenia, został przydzielony do 33. a później do 39. kompanii lotniczej. We wrześniu tego roku trafił do rumuńskiej niewoli[1]. Jego oddziałem macierzystym był w dalszym ciągu 81. IR[3]. W marcu 1918 został uwolniony z niewoli[1].
23 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego, otrzymał przydział do 6. eskadry wywiadowczej. W 1919 został skierowany na szkolenie w I Niższej Szkole Pilotów w Krakowie, a następnie w Wyższej Szkole Pilotów w Ławicy. Po jej ukończeniu otrzymał przydział do 59. eskadry lotniczej. Z tą jednostką wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. 1 maja 1920 został awansowany na stanowisko dowódcy tej eskadry[4] i sprawował to stanowisko do września. Następnie został przeniesiony do III ruchomego parku lotniczego, gdzie 20 listopada został zastępcą dowódcy i oficerem technicznym, a 15 września 1921 objął stanowisko komendanta tej jednostki[1].
1 sierpnia 1922 roku został przeniesiony do Oficerskiej Szkoły Obserwatorów Lotniczych w Toruniu, a 24 marca 1923 roku przeniesiono go do 1. pułku lotniczego w Warszawie. W 1925 został przeniesiony do 6. pułku lotniczego we Lwowie na stanowisko komendanta parku lotniczego. W lutym 1927 został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy tego pułku[5]. W kwietniu 1928 został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów lotnictwa z równoczesnym przydziałem do Lotniczej Szkoły Bombardowania i Strzelania w Bydgoszczy na stanowisko komendanta[6].
16 maja 1929 objął dowództwo 2. pułku lotniczego[7][8]. W grudniu 1930 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[9], a później do dyspozycji szefa Sztabu Głównego. Z dniem 29 lutego 1932 został przeniesiony w stan spoczynku[10]. W 1934 był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[11].
W 1938 został mianowany zastępcą członka Okręgowej Komisji Wyborczej nr 70 we Lwowie przed wyborami parlamentarnymi w 1938[12].
Po II wojnie światowej mieszkał w Poznaniu.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (24 maja 1929)[13]
- Polowa Odznaka Obserwatora nr 6 (11 listopada 1928)[14]
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry)[3]
- Srebrny Medal Waleczności 1 klasy (Austro-Węgry)[3]
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)[3]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Wereszczyński Tadeusz. infolotnicze.pl. [dostęp 2019-04-03]. (pol.).
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 275.
- ↑ a b c d Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 728.
- ↑ Hubert Mordawski: Polskie lotnictwo wojskowe 1918–1920: narodziny i walka. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie Oddział Publicat, 2009, s. 208. ISBN 978-83-245-8844-2. OCLC 750811729.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 18 lutego 1927 roku, s. 57.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 149.
- ↑ 2. Pułk Lotniczy 1919–1929. Kraków: Komitet Wojewódzki L.O.P.P. w Krakowie, 1933, s. 16.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 123.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 30.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 257.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 347, 973.
- ↑ Dział urzędowy. 151. Ogłoszenie. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 19, s. 244, 23 września 1938.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 302 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 437 „za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918–1920”.
Bibliografia edytuj
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.