Tajimi (jap. (多治見市 Tajimi-shi) – miasto w prefekturze Gifu na wyspie Honsiu (Honshū), w Japonii[2].

Tajimi
Ilustracja
Panorama Tajimi, w głębi góra Ena (2 191 m)
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Japonia

Prefektura

Gifu

Wyspa

Honsiu

Region

Chūbu

Powierzchnia

91,25 km²

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


109 816[1]
1 203 os./km²

Kod pocztowy

〒507-8703

Symbole japońskie
Drzewo

magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata)

Kwiat

rozwar wielkokwiatowy (Platycodon grandiflorus)

Położenie na mapie prefektury Gifu
Mapa konturowa prefektury Gifu, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Tajimi”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Tajimi”
Ziemia35°20′N 137°09′E/35,333333 137,150000
Strona internetowa

Położenie edytuj

Miasto leży w południowej części prefektury Gifu nad rzeką Toki. Przez miasto przebiega autostrada Chūō (wschód-zachód). Miasto graniczy z Toki i Kani w prefekturze Gifu oraz z Seto, Kasugai i Inuyamą w prefekturze Aichi.

Historia edytuj

Ze względu na duże ilości odpowiedniej gliny występującej na wzgórzach otaczających miasto, w Tajimi od ponad 1300 lat produkowana jest ceramika. Prezentujące ją galerie, sklepy z antykami i tradycyjne, drewniane magazyny od okresu Meiji znajdują się wzdłuż ulicy Honmachi Oribe. Oribe Furuta (1544–1615) był uczniem mistrza ceremonii herbaty Sen no Rikyū (1522–1591)[3].

Po śmierci Rikyū przejął on rolę swojego mistrza. Projektował miseczki do herbaty i kamienne latarnie (ishi-dōrō) na potrzeby ceremonii. Jego imieniem nazwano oribe-yaki, styl ceramiki ówczesnej prowincji Mino (ob. południowa część prefektury Gifu)[3].

Oribe, podobnie jak wcześniej Rikyū (konflikt Hideyoshim Toyotomi), został zmuszony do popełnienia samobójstwa wskutek zatargu z ówczesnymi władcami z rodu Tokugawa[3].

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. Tajima City. Tajimi City. [dostęp 2023-06-01]. (jap.).
  2. 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 184-185. ISBN 978-4-415-11272-5.
  3. a b c Tajimi. Japan Experience, 2017. [dostęp 2023-06-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj