Tasmaniosaurus triassicus ("tasmański jaszczur z triasu") jest nazwą gatunkową żyjącego we wczesnym triasie archozauromorfa z grupy Archosauriformes (archozaury sensu lato) i rodziny Proterosuchidae, którego szczątki odkryto w formacji Knocklofty (zachodni Hobart na Tasmanii). Ponieważ szkielet zwierzęcia zachował się całkowicie, stanowi on nalepiej zachowane gadzie szczątki odnalezione na terenie Australii. Jest też jednym z najstarszych znanych gadów odnalezionych na terenie tego kontynentu. Inny przedstawiciel jego rodziny, kalizuch, żył we wczesnym triasie w okolicach dzisieszego Queensland.

Tasmaniozaur
Tasmaniosaurus
Camp & Banks, 1978
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady/zauropsydy

Podgromada

diapsydy

(bez rangi) Archosauromorpha
(bez rangi) Archosauriformes
Rodzina

Proterosuchidae

Rodzaj

Tasmaniosaurus

Gatunki
  • T. triassicus

Tasmaniozaur miał około metra długości i przypominał z wyglądu chasmatozaura, żyjącego w Chinach i Afryce i będącego być może jego najbliższym krewnym (Thulborn 1979). Jednakże tasmaniozaura odróżnia od innych przedstawicieli Proterosuchidae obecność kości międzyobojczykowej, zatraconej przez jego najbliższych krewnych. Jego skóra nie była zaopatrzona w płytki kostne. Kość przedszczękowa była lekko zakrzywiona. Zęby tasmaniozaura były ostre. Zwierzę mogło żywić się labiryntodontami (odkryto trzy szkielety reprezentantów tej grupy w pobliżu szczątków tasmaniozaura). Przypuszcza się, że Proterosuchidae były wodno-ziemnymi drapienikami, jak dzisiejsze krokodyle.

Z badań Ezcurry (2013) nad budową czaszki tasmaniozaura wynika, że inaczej niż u jego najbliższych żyjących krewnych, tj. ptaków i krokodyli, mógł u niego występować narząd Jacobsona[1].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Long, J.A., Dinosaurs of Australia and New Zealand, UNSW Press 1998.