Telemach (gr. Τηλέμαχος Tēlémachos od τῆλε „daleko” i μαχος „walka”) – w mitologii greckiej syn Odyseusza i Penelopy.

Telemach
Τηλέμαχος
królewicz z Itakii
Ilustracja
Telemach i Mentor
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Odyseusz

Matka

Penelopa

Żona

Kirke

Dzieci

Latynus

Urodził się tuż przed rozpoczęciem wojny trojańskiej[1]. Jeszcze jako dziecko wpadł do morza, uratowały go delfiny. Dlatego Odyseusz miał na tarczy delfina[2]. Razem z matką czekał 20 lat na powrót ojca. W czasie nieobecności Odyseusza opiekował się nim zaufany przyjaciel ojca Mentor[2]. Kiedy Telemach dorósł, postanowił wyruszyć w podróż, w poszukiwaniu informacji o ojcu. Zalotnicy jego matki wysłali okręt, który miał zniszczyć statek Telemacha. Telemach kazał popłynąć inną drogą, dzięki temu uratował siebie i całą załogę.
Odwiedził Menelaosa i Nestora[2]. Podczas odwiedzin u Nestora przyjęła go Polykasta, córka Nestora. Istnieją przekazy, że miał z nią dwoje dzieci - Persepolisa i Homera[2].

Po powrocie na Itakę spotkał Odyseusza u pasterza Eumajosa[1]. Stanął przy ojcu w walce z zalotnikami Penelopy[1][3]. Odyseusz zginął z ręki Telegonosa, swojego syna z Kirke, który nie znał ojca[2]. Wtedy Telemach objął władzę nad Itaką[2]. Po śmierci ojca ożenił się z Kirke, kochanką Odyseusza. Urodził im się syn Latynus, przodek mieszkańców Italii, Latynów[2][1]. Według innych źródeł poślubił Nauzykaę, córkę Alkinoosa[1].

Telemach jest postacią literacką w Odysei Homera w czterech pierwszych pieśniach, występuje także w Telegonii Eugemmona z Kyreny, François Fénelon w 1699 napisał dzieło Przygody Telemaka, gdzie opisuje dzieje mitologicznego bohatera[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (red. Zdzisław Piszczek). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1988, ISBN 83-01-03529-3.
  2. a b c d e f g h Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo, 1990, ISBN 83-04-01069-0.
  3. Jan Parandowski, Mitologia: Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Londyn: Wydawnictwo Puls, 1992, ISBN 0 907587 85 2.

Bibliografia edytuj