Teleocrater
Teleocrater – rodzaj archozaura z kladu Avemetatarsalia, żyjącego w środkowym triasie. Jego szczątki odnaleziono w formacji Manda Beds w Tanzanii[1]. Nazwę rodzajową wprowadził w 1956 Alan Charig, w rozprawie doktorskiej[2], ale jej formalnej publikacji dokonali Sterling Nesbitt i współpracownicy w 2017[1]. Jedynym znanym gatunkiem jest T. rhadinus. Jego holotyp obejmuje kręgi (szyjne, tułowiowe i ogonowe), części obręczy barkowej i biodrowej oraz fragmenty kończyn piersiowych i miednicznych[1].
| Teleocrater | |
| Nesbitt et al., 2017 | |
| Okres istnienia: anizyk | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| (bez rangi) | archozaury |
| (bez rangi) | Avemetatarsalia |
| Rodzaj |
Teleocrater |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Teleocrater rhadinus Nesbitt et al., 2017 | |
Klasyfikacja edytuj
Wyniki badań histologicznych kości z 2008 wskazywały, że Teleocrater jest archozauromorfem blisko spokrewnionym z kladem Eucrocopoda[3]. Z analiz Nesbitta i współpracowników wynika, że Teleocrater należy do Avemetatarsalia, w obrębie których tworzy wraz z Spondylosoma, Yarasuchus i Dongusuchus klad nazwany przez autorów Aphanosauria, stanowiący grupę siostrzaną dla Ornithodira[1].
- Uproszczony kladogram według Nesbitta i współpracowników (2017)[1]
| Archosauria |
| |||||||||||||||||||||||||||
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Sterling J. Nesbitt, Richard J. Butler, Martín D. Ezcurra, Paul M. Barrett, Michelle R. Stocker, Kenneth D. Angielczyk, Roger M. H. Smith, Christian A. Sidor, Grzegorz Niedźwiedzki, Andrey G. Sennikov, Alan J. Charig. The earliest bird-line archosaurs and the assembly of the dinosaur body plan. „Nature”. 544 (7651), s. 484–487, 2017. DOI: 10.1038/nature22037.
- ↑ Alan J. Charig. New Triassic archosaurs from Tanganyika, including Mandasuchus and Teleocrater. „Dissertation Abstracts. Cambridge University”, 1956.
- ↑ A. de Ricqlès, K. Padian, F. Knoll, J.R. Horner,. On the origin of rapid growth rates in archosaurs and their ancient relatives: complementary histological studies on Triassic archosauriforms and the problem of a "phylogenetic signal" in bone histology. „Annales de Paléontologie”. 94, s. 57–76, 2008. DOI: 10.1016/j.annpal.2008.03.002.