Telom – jednostka morfologiczna w budowie roślin. Pojedyncze odgałęzienie sporofitu zawierające wiązkę przewodzącą. Pojęcie zostało stworzone przez niemieckiego morfologa roślin Waltera Zimmermanna w roku 1930 na potrzeby hipotezy telomowej. Według tej hipotezy wszystkie organy roślin powstały z przekształcenia pierwotnych telomów. Spłaszczenie telomów według hipotezy telomowej stały się liśćmi[1]. Od telomu wzięły nazwę rośliny telomowe (Telomophyta).

Płonne lub zakończone zarodniami widlaste rozgałęzienia pędów rynii to telomy.

Przypisy edytuj

  1. Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 112-114. ISBN 83-01-13953-6.