Templariusze: Miłość i krew

Templariusze: Miłość i krewdylogia filmowa międzynarodowej produkcji stworzona na podstawie trylogii Krzyżowcy szwedzkiego pisarza Jana Guillou.

Templariusze: Miłość i krew
Arn – Tempelriddaren
Gatunek

kostiumowy
melodramat
przygodowy

Rok produkcji

2007

Data premiery

17 grudnia 2007 (część I)

Kraj produkcji

Dania
Finlandia
Niemcy
Norwegia
Szwecja
Wielka Brytania
Maroko

Język

szwedzki
angielski
arabski
francuski
łacina

Czas trwania

139 minut (część I)
128 minut (część II)

Reżyseria

Peter Flinth

Scenariusz

Hans Gunnarsson

Muzyka

Tuomas Kantelinen

Zdjęcia

Eric Kress

Scenografia

Linda Jansson
Frederic Evard
Anna Asp

Kostiumy

Kicki Ilander

Montaż

Anders Villadsen
Olivier Bugge Coutté

Produkcja

Waldemar Bergendahl
Alistair MacLean-Clark
Johan Mardell
AMC Pictures
Molinare Studio
Svensk Filmindustri

Dystrybucja

Svensk Filmindustri

Budżet

210 mln SEK

Produkcja edytuj

Film wyprodukowany został przez Svensk Filmindustri przy współpracy z Film i Väst, TV4 ze strony szwedzkiej, Danmarks Radio ze strony duńskiej, YLE ze strony fińskiej, TV 2 ze strony norweskiej i Telepool ze strony niemieckiej. Budżet filmu wyniósł 210 milionów koron szwedzkich, czyli około 30 milionów dolarów, co sprawiło, że jest to jedna z najdroższych produkcji w historii skandynawskiej kinematografii. Pierwotnie głównym sponsorem produkcji była Sveriges Television, która jednak wycofała się z projektu, zaś jej rolę przejęła TV4.

Sceny rozgrywające się w Szwecji zrealizowane zostały głównie w prowincji Västergötland, pozostałe zaś w Maroku i Szkocji.

Bohaterowie posługują się głównie językiem szwedzkim, jednak w celu nadania filmowi bardziej realistycznego rysu obcokrajowcy posługują się innymi językami. Mnisi, wśród których wychowuje się Arn, mówią po łacinie, angielsku, szwedzku i francusku, z kolei mieszkańcy Ziemi Świętej po angielsku i arabsku, w tym m.in. używając cytatów z Koranu.

W 2007 roku do szwedzkich kin trafiła pierwsza część, nosząca tytuł Arn – Tempelriddaren, zaś kontynuacja, Arn – Riket vid vägens slut, rok później. Następnie obie części przemontowane zostały w międzynarodową wersję zatytułowaną Arn: The Knight Templar. W 2010 roku materiał został ponownie przemontowany i wyemitowany w szwedzkiej telewizji jako miniserial Arn.

Dystrybucja w Polsce edytuj

W Polsce nigdy nie zaprezentowano wersji dwuczęściowej. 25 grudnia 2009 roku na ekrany polskich kin trafiła 129-minutowa wersja międzynarodowa, zatytułowana Templariusze: Miłość i krew, która następnie została wydana na DVD. Pod takim samym tytułem TVP1 wyemitowała wersję serialową, której premierowa emisja miała miejsce na antenie stacji w okresie 7-21 grudnia 2012 roku.

Fabuła edytuj

W wieku pięciu lat Arn Magnusson (Joakim Nätterqvist) ma poważny wypadek. Jego rodzice przyrzekają Bogu, że jeśli przeżyje, poślą go do klasztoru. Arn trafia do opactwa templariuszy w Varnhem, w którym uczy się m.in. łaciny, greki, algebry oraz teologii. Jeden z braci zakonnych, Guilbert de Beaune, obrońca Grobu Pańskiego, dostrzegłszy szczególne predyspozycje chłopca (równie dobrze operuje lewą i prawą ręką), uczy go także sztuki władania mieczem i łukiem oraz jazdy konnej. Arn opuszcza klasztorne mury w momencie, gdy o królewską koronę rozpoczynają walkę Karol Sverkersson i Knut Eriksson. Arn, należący do rodziny zwolenników Knuta, który w dzieciństwie był jego przyjacielem, stanąłby u jego boku, gdyby nie wykraczająca poza konwenanse historia miłosna, która zostanie politycznie wykorzystana przeciwko niemu. Wskutek intrygi, oskarżony o grzech nieczystości (Arn miał jakoby „zhańbić” dwie siostry), zostaje zobowiązany do odbycia pokuty; jednocześnie jego ukochana Cecylia Algotsdotter (Sofia Helin), która jest w ciąży, zostaje zmuszona do wstąpienia do klasztoru. By ratować honor i pragnąc ocalić miłość łączącą go z Cecylią, Arn wyrusza do Ziemi Świętej, gdzie toczy się krwawa wojna pomiędzy chrześcijanami i muzułmanami. Arn nie wchodzi w niejasne układy, nie prowadzi dworskich gier, wypełnia misję przepisaną zakonowi Templariuszy, w szczególności obrony pielgrzymów, z myślą o zakończeniu służby i powrocie do kraju. Arn zyskuje sławę wśród chrześcijan i muzułmanów, a w pewnym momencie przypadkiem ratuje przed zbrojnymi opryszkami samego Saladyna (podróżującego w ukryciu w towarzystwie dwóch ludzi), który nie zapomni o długu wdzięczności wobec „najzacniejszego ze swoich wrogów”. Tymczasem zmienia się władca zakonu, który lekkomyślnie doprowadza do militarnej katastrofy armię, która pada pod ciosami wojska Saladyna i zostaje zmasakrowana. Odratowany dzięki łasce wielkiego Saladyna Arn wraca do kraju i łączy się ze swą ukochaną, którą zaślubia. Szczęście rodzinne zakłóca wkrótce choroba i śmierć króla Knuta. Ponownie nadchodzą niespokojne czasy i od Arna zależy los jego rodziny i kraju...

Obsada edytuj

Nagrody i wyróżnienia edytuj

  • Europejska Akademia Filmowa
    • Peter Flinth otrzymał nominację do nagrody Europejska Nagroda Filmowa w kategorii Nagroda publiczności (2008)
  • Guldbagge
    • Kimmo Rajala otrzymał nagrodę Jury Specialbagge (2007)

Linki zewnętrzne edytuj