Teodor Pejačević
Teodor Pejačević (ur. 24 września 1855 w Našicach, zm. 23 lipca 1928 w Wiedniu) – chorwacki polityk, ban Chorwacji w latach 1903–1907[1].
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 września 1855 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 lipca 1928 |
| Ban Chorwacji | |
| Okres |
od 1903 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys edytuj
Był synem Ladislava Pejačevicia[1], chorwackiego polityka i bana Chorwacji w latach 1880–1883[2].
Studiował prawo na uniwersytetach w Bonn i Budapeszcie. Na tym drugim uzyskał stopień naukowy doktora. Następnie rozpoczął karierę w służbie cywilnej, pełniąc służbę w Osijeku i Zagrzebiu. W latach 1886–1901 stał na czele komitatu Verőce (żupanii virowitickiej) jako jej żupan. W 1898 roku został odznaczony Orderem Świętego Stefana. W 1901 roku uzyskał mandat posła. Dwa lata później zastąpił Károly’a Khuen-Héderváry’ego i został banem Chorwacji, podobnie jak ojciec. Od 1906 roku popierał program polityczny Koalicji Chorwacko-Serbskiej. W 1907 roku zrezygnował z pełnionej funkcji, protestując w ten sposób przeciwko ustanowieniu języka węgierskiego językiem urzędowym chorwackich kolei. W tym samym roku założył szkołę kształcącą muzyków, malarzy, rzeźbiarzy i lekarzy. W 1913 roku został ministrem bez teki ds. chorwackich w węgierskim rządzie Istvána Tiszy i pełnił tę funkcję do 1917 roku. Był też doradcą cesarza Franciszka Józefa I. W 1918 roku zakończył działalność polityczną[1].
Był ojcem Dory Pejačević, chorwackiej kompozytorki[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Pejačević, Teodor – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2022-10-22]. (chorw.).
- ↑ Pejačević, Ladislav – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2022-10-22]. (chorw.).
- ↑ Pejačević, Dora – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2022-10-22]. (chorw.).