Terra Madre ((hiszp.) Matka Ziemia) - organizacja, sieć zrzeszająca wspólnoty produkujące w sposób odpowiedzialny i zrównoważony żywność wysokiej jakości. Terra Madre odnosi się także do organizowanych co dwa lata konferencji we włoskim Turynie. Ich celem jest promowanie dyskusji i wprowadzanie innowacyjnych idei w zakresie żywienia, gastronomii, globalizacji i ekonomii. Działania Terra Madre są koordynowane przez organizację Slow Food. Owocem spotkań podczas Terra Madre są manifesty.

Historia edytuj

Pierwsza konferencja Terra Madre odbyła się w Turynie w 2004 r. i gościła 5.000 producentów ze 130 państw. Program obejmował 61 Warsztatów dla Ziemi, na których uczestnicy omawiali kwestie certyfikatów ekologicznego rolnictwa, telekomunikacji wsi, rzadkich gatunków zwierząt gospodarskich, lokalnych systemów rolniczych i rybołówstwa na małą skalę. Turyńska konferencja Terra Madre odbywa się jesienią co dwa lata. W edycji w 2006 r. (26-29 października 2006) wzięło udział 9.000 osób z całego świata. Prelegenci i uczestnicy zostali zakwaterowani nie tylko w samym Turynie, ale w całym regionie Piemontu. Ponad 1.500 mieszkańców Piemontu zapewniło noclegi delegatom. Terra Madre 2006 skupiła się na relacjach pomiędzy społecznościami produkującymi żywność, kucharzami, uniwersytetami i naukowcami.

Konferencje Terra Madre edytuj

Z założenia konferencje mają formułę międzynarodową, a prelegenci mówią w swoich językach ojczystych. Uczestnicy korzystają z tłumaczenia symultanicznego za pomocą słuchawek, podobnie więc jak w czasie posiedzeń Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Udział w konferencji jest płatny, ale dochód pokrywa koszty organizacyjne, prelegentów oraz wspiera cele ruchu Slow Food. Studentom Uniwersytetu Nauk Gastronomicznych przysługuje bezpłatny wstęp na wszystkie wydarzenia organizowane w ramach Terra Madre.

Tematy edytuj

Seminaria Terra Madre zajmują się problematyką żywności zmodyfikowanej genetycznie, ekologicznej, zrównoważonym rozwojem i wpływem globalizacji na tradycyjną kulturę konsumpcji.

Manifesty edytuj

W 2004 roku stworzony został manifest "O przyszłości pożywienia", w 2006 "O przyszłości nasion", a w 2008 "O zmianach klimatycznych"[1].

Uczestnicy edytuj

Przykłady organizacji wytwarzających żywność w składzie Terra Madre:

  • Wspólnota Rolników i Hodowców Żywności Organicznej z Północnego Kerry (the North Kerry Organic Farmers’ and Breeders’ Community) – Irlandia
  • społeczność lokalna producentów cukru i bananów z wyspy Negros - (Filipiny)
  • społeczność producentów wina Chã de Caldeiras (Republika Zielonego Przylądka)
  • społeczność producentów miodu z kwiatów polnych z Catariny (Gwatemala)
  • Sea Presida

Terra Madre gości także przedstawicieli licznych międzynarodowych i lokalnych organizacji, które upowszechniają lepszego rozumienie nowych trendów w zakresie kultury jedzenia. Przykładowo, w ramach dyskusji o GMO Alexander Baranov z Krajowego Związku Bezpieczeństwa Genetycznego w Moskwie (National Genetic Safety Association) omówił kwestię bezpieczeństwa dla ludzi spożywania produktów GMO. Baranov przedstawił slajdy z eksperymentu dr Iriny Ermakovej poświęconego modyfikowanej genetycznie soi. Ermakova badała trzy grupy ciężarnych szczurów karmionych odpowiednio: normalną karmą, soją i soją modyfikowaną genetycznie. Śmiertelność potomstwa samic żywionych GMO wynosiła 55% (śmiertelność przy porodzie, odsetek młodych, które przyszły na świat martwe). Ponadto ich ciała były zdeformowane i wykazywały różnice w rozmiarze. Baranov podkreślił konieczność przeprowadzania dalszych testów, także pod kątem skutków spożywania GMO przez ludzi. Oprócz prezentowania wyników badań uczestnicy i prezenterzy Terra Madre dzielą się pomysłami oraz przedkładają propozycje strategii dotyczących pojawiających się kwestii żywieniowych.

Krytyka Terra Madre edytuj

Podobnie jak ruch Slow Food, Terra Madre krytykuje się za rzekomy elitaryzm. Niektórzy twierdzą, iż z uwagi na zakazywanie GMO w krajach rozwiniętych (np. Rosja, Polska, 18 z 19 regionów Włoch) korporacje eksportują swoje produkty do krajów rozwijających się w Afryce i południowej Azji. Ten zarzut jednak traci zasadność wobec faktu, że w Kanadzie i USA masowo konsumuje się GMO (zob. Dr Jane Goodall, Harvest for Hope), niedawnych prób zakazania żywności zmodyfikowanej w krajach rozwijających się, jak np. Boliwii oraz aktu podpalenia upraw GMO w Indonezji.

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. Commissione Internaz. Futuro del cibo. [dostęp 2012-04-28]. (wł.).