Tespios
Tespios (Θέσπιος) – w mitologii greckiej król-eponim miasta Tespies, pojawiający się w cyklu mitów o Heraklesie[1][2].
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec | |
Był synem króla Aten Erechteusza. Porzucił rodzinne strony i udał się do Beocji, gdzie założył miasto nazwane jego imieniem. U niego to zatrzymał się osiemnastoletni Herakles, rozpoczynając swoje heroiczne czyny od zabicia pustoszącego ziemie Tespiosa straszliwego lwa z gór Kitajronu[1][2]. Władca, który miał tylko pięćdziesiąt córek i ani jednego syna, postanowił doczekać się przynajmniej wnuków i co noc posyłał herosowi jedną z nich (według innej wersji Herakles posiadł wszystkie w jedną noc). Każda z Tespiad urodziła Heraklesowi syna[2], z czego najmłodsza i najstarsza bliźniaki[1]. Sześciu z nich pozostało w Tespies, dwóch udało się do Teb, pozostałych zabrał Jolaos na Sardynię, gdzie założyli kolonię. Wnukowie Tespiosa osiadli na Sardynii mieli zasnąć wiecznym snem i w ten sposób uniknąć śmierci[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 344. ISBN 978-83-04-04673-3.
- ↑ a b c Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 2001, s. 292. ISBN 83-7132-526-6.